Εκ των πρωταγωνιστών της παράστασης «Τα Δάση στα Γόνατα» ​των bijoux de kant στο Θέατρο Νέου Κόσμου.

Μετά το Όσα η Καρδιά μου στην Καταιγίδα στο Θέατρο Τέχνης το 2016, η ομάδα bijoux de kant συνεχίζει τη διαρκή αναμέτρησή της με το ερώτημα «τι είναι νεοελληνικό έργο σήμερα» και συναντά για δεύτερη φορά τον Άκη Δήμου. Αυτή τη φορά, με το νέο έργο Τα Δάση στα Γόνατα.  

Με αφετηρία ένα επεισόδιο από το μυθιστόρημα «Ο Παλαιός των Ημερών» του Παύλου Μάτεσι, ο Άκης Δήμου ιστορεί τη ζωή στην ορεινή Αρκαδία των τελευταίων χρόνων του 19ου αιώνα. Οι τέσσερις ήρωες του έργου, ένας περιφερόμενος θαυματοποιός, ένας χωρικός, η γυναίκα του και ένας πλανόδιος θεατρίνος, διατρέχουν ένα παράφορο τοπίο τριγμών που ακροβατεί ανάμεσα στο Χριστιανισμό και την αρχαιολατρεία, αφηγούμενοι, ο καθένας με τον τρόπο του, τους αναβαθμούς και τα στάσιμα της θρησκείας των δαιμονικών θαυμάτων και των «απαγορευμένων» ερώτων. Μυστικισμός, παγανισμός και παραδοξότητα, τα Δάση στα Γόνατα αποτελούν όπως και ο «Παλαιός των Ημερών» μια λιτανεία αλλά και ένα δοξαστικό. Μία τελετουργία ιερής και ερωτικής θεοφαγίας σε ένα τοπίο αρχέγονης μέθεξης.

Εκ των πρωταγωνιστών της παράστασης, η Πηνελόπη Τσιλίκα συστήνεται στο click@life.

Γεννήθηκα στην Αθήνα. Σπούδασα στη Νομική και στη Δραματική του Εθνικού Θεάτρου και τέλειωσα την δεύτερη. Εδώ και έντεκα χρόνια ζω στα Εξάρχεια.

Όταν ήμουν μικρή έλεγα διάφορα κατά καιρούς σχετικά με το τι θα γίνω όταν μεγαλώσω. Ηθοποιός δεν είχα πει ποτέ.

Η αφορμή για να δώσω εξετάσεις στο Εθνικό ήταν η συμμετοχή μου από σύμπτωση μαζί με άλλους φοιτητές στα γυρίσματα της Χώρας Προέλευσης του Σύλλα Τζουμέρκα, μου άρεσε κάτι πολύ στον κόσμο του γυρίσματος και μου φάνηκε κι ένας τόπος οικείος. Τότε σκέφτηκα ότι αξίζει να το δοκιμάσω.

Είναι δύσκολο να φτάσει κανείς σε λίστα επιρροών, ούτως ή άλλως η "επιρροή" έχει από μόνη της σαν λέξη κάτι υποδόριο, δεν πιστεύω ότι επιρροές είναι απαραίτητα πράγματα που είδαμε ή ακούσαμε και αμέσως μας ξετρέλλαναν. Επιρροή μπορεί να είναι ακόμα περισσότερο μια παράσταση, μια ταινία ή μια ερμηνεία που, όταν βγήκες από το θέατρο ή την αίθουσα και σε κοίταξαν οι φίλοι σου, είπες με μια σχετική αμηχανία ότι "δε σου άρεσε", ή μια φωτογραφία ή ένας πίνακας που σε απώθησε μόλις τον είδες. Αυτή η πρώτη αντίδραση του οργανισμού, απώθηση, αμηχανία ή παραξένεμα, έχει κάτι μέσα της βαθύ, έχει κάτι που σε αγγίζει και η ανάγκη που έχουμε όλοι για αυτοσυντήρηση το διώχνει και είναι μια ευκαιρία για ανακατεύθυνση και προχώρημα.

Στο «Δάση στα γόνατα», ο Άκης Δήμου έχει βασιστεί στον "Παλαιό των Ημερών" του Μάτεσι και τοποθετεί την ιστορία στην "ορεινή Αρκαδία, στην εκπνοή του 19ου αιώνα". Ένας άντρας επιφυλάσσει στον εαυτό του τον τίτλο του Αγίου, και κάποιοι τον πιστεύουν. Περιφέρεται στα χωριά κάνοντας αμφιλεγόμενα θαύματα, μέχρι που δέχεται τη φιλοξενία ενός άντρα και της γυναίκας του, του Ζάγρου και της Ελένης. Εκεί ετοιμάζεται για το μεγάλο Θαύμα του, πείθει τη γυναίκα να του δώσει το γιο της για να τον σκοτώσει και να τον αναστήσει, ώστε να ζει αιώνιος. Το παιδί πεθαίνει και φυσικά δεν ανασταίνεται. Ο Ζάγρος αποφασίζει να εκδικηθεί, εμφανίζεται στον Άγιο με τρυπημένες παλάμες και του ζητά

Υποδύομαι την Ελένη, σύζυγο και μητέρα. Κουτσή από το ένα πόδι γιατί στα εφτά της, ανήμερα Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, μπήκε στα κάρβουνα και πάτησε μικρή αναστενάρισσα. Παντρεύτηκε τον άντρα της από προξενιό, έκαναν παιδί και από τότε δεν ξανακοιμήθηκαν μαζί. Είναι μια γυναίκα αγράμματη και περιορισμένη, αλλά με όλες τις δυνατότητες μέσα της, και για την Αμαρτία και για το Θαύμα. Επιλέγει να πιστεύει κι επιλέγει να συγχωρεί, για αυτό και μπορεί και δέχεται τη γιατρειά. Το πόδι της γιατρεύεται, ξαναπερπατάει, και σε στιγμές ανύποπτες σηκώνεται πάνω από το χώμα και πετάει --κρυφά, γιατί η Ελένη δε θέλει να τη νομίσουνε Αγία, ούτε να της ζητάνε θαύματα.

Η ιδιαιτερότητα του έργου είναι η τραχιά, χωριάτικη ποιητικότητά του και η διαπραγμάτευση του θέματος με όρους θεολογικούς. Είναι φορές που τελείται στο υπόγειο του Νέου Κόσμου μια λειτουργία, για την αγιότητα που έχει η αμαρτία και η κάθε μικρή, ξεχασμένη από τον κυρίως κόσμο ζωή.

Η ανάγκη των ανθρώπων για κάποιον Μεσσία και η προθυμία τους να παραδώσουν κάθε αυτοκυριαρχία προκειμένου να "σωθούν" είναι δύο στοιχεία που κάνουν το έργο επίκαιρο.

Πιστεύω στις συναντήσεις ανθρώπων - δημιουργών, που ανοίγουν ένα πεδίο δημιουργικότητας και παιχνιδιού, όπως κάνει ο Γιάννης στις δουλειές του, που θέτουν ένα διακύβευμα και παίρνουν κι ένα ρίσκο. Χωρίς ρίσκο δεν υπάρχει παραστασιακό γεγονός.

Επόμενα σχέδια; Μόλις τέλειωσα τα γυρίσματα μιας ταινίας, τα Δάση στα Γόνατα θα συνεχιστούν μέχρι τη Μεγάλη Τρίτη στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, και το καλοκαίρι θα συμμετάσχω στη Φαίδρα του Ρακίνα, σε σκηνοθεσία Έφης Θεοδώρου που θα ανέβει στη Μικρή Επίδαυρο.

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης. Σκηνικά - Κοστούμια: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης. Βοηθός σκηνοθέτη: Σοφιαλένα Ξεζωνάκη

Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Αλέκος Συσσοβίτης, Πηνελόπη Τσιλίκα, Γιώργος Κοψιδάς, Ντένης Μακρής.

Info
Θέατρο Νέου Κόσμου - Κάτω Χώρος. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 75 λεπτά. ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ Δευτέρα 21:15 Τρίτη 21:15. ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ Κανονικό 13€ Μειωμένο 10€. Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΑΡΑΖΗ