Αναλυτικά το πρόγραμμα παραστάσεων σε Μεγάλη και Μικρή Επίδαυρο.

Με τον «Οιδίποδα» του Ρόμπερτ Γουίλσον ανοίγει αυλαία το φετινό Φεστιβάλ Επιδαύρου. Θυμίζουμε το πρόγραμμα παραστάσεων σε Αρχαίο Θέατρο και Μικρή Επίδαυρο.

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

Οιδίπους

© Lucie Jansch / © Lucie Jansch

Η αρχετυπική ιστορία του Οιδίποδα ξεδιπλώνεται μέσα από τα εκπληκτικά, χαρακτηριστικά tableaux vivants του Ρόμπερτ Γουίλσον. Ο κορυφαίος δημιουργός ακολουθεί την ιστορία του Οιδίποδα χρονολογικά, χωρίς να συμπίπτει απολύτως με τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή, από τη στιγμή της γέννησής του και της εγκατάλειψής του ως βρέφους, μέχρι τη στιγμή της τύφλωσής του, αφού έχουν προηγηθεί οι φρικτές αποκαλύψεις: από το πρώτο φως της ζωής στο τελευταίο φως που αντικρίζει. Δύο «μάρτυρες», ένας άντρας και μια γυναίκα, μας μεταφέρουν αυτά που βλέπουν, τον βίο και την πολιτεία του Οιδίποδα, σαν να μιλάνε διαμέσου των αιώνων. (21-22/6, Αρχαίο Θεάτρο Επιδαύρου)

Ορέστεια 

Patroklos Skafidas

Μια καινοτόμα πρόταση από το Εθνικό Θέατρο: Τρεις σκηνοθέτιδες, η Ιώ Βουλγαράκη, η Λίλλυ Μελεμέ και η Γεωργία Μαυραγάνη, κάνουν την πρώτη τους σκηνοθεσία στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου παρουσιάζοντας σε ενιαία παράσταση την Ορέστεια του Αισχύλου, τη μοναδική σωζόμενη τριλογία του Αρχαίου Δράματος. Η κάθε μια σκηνοθέτης έχει αναλάβει από ένα έργο της τριλογίας δίνοντας τη σκυτάλη στην επόμενη. (28-29/6, Αρχαίο Θεάτρο Επιδαύρου)

Ικέτιδες 

Elina Giounanli

Συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου και του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, οι Ικέτιδες του Ευριπίδη είναι ένα έργο-εγκώμιο των Αθηνών, του δημοκρατικού πολιτεύματος και των χρηστών ηγετών και πολιτών, βαθιά ανθρώπινο και οξυδερκές μέσα στους αιώνες. Πενήντα τρία χρόνια μετά το μοναδικό της ανέβασμα από το Εθνικό Θέατρο (1966) σε σκηνοθεσία του Τάκη Μουζενίδη και 39 χρόνια από την πρώτη παράσταση του ΘΟΚ στην Επίδαυρο (1980) σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους, η τραγωδία σκηνοθετείται από τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Στάθη Λιβαθινό, σε ένα εγχείρημα που στηρίζεται στη συνεργασία των καλλιτεχνών από την Ελλάδα και την Κύπρο. (5-6/7, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου)

Οιδίπους Τύραννος 

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης στην παρθενική του κατάβαση ως σκηνοθέτης στο αργολικό θεάτρο παρουσιάζει το τελειότερο έργο του Σοφοκλή και κατά γενική ομολογία η πλέον υποδειγματική αρχαία τραγωδία, που ξεκινά με ένα μυστήριο. Η πόλη της Θήβας πλήττεται από λοιμό και ο βασιλιάς Οιδίποδας ζητά να εξακριβώσει τον λόγο. Ο χρησμός του Απόλλωνα παραγγέλνει ότι για να καθαρίσει η πόλη πρέπει πρώτα να τιμωρηθεί ο φόνος του Λάιου. Ο βασιλιάς αποφασίζει να εξιχνιάσει το αίνιγμα και ξετυλίγει ένα κουβάρι φρικτών αποκαλύψεων. (12-13/7 Ιουλίου, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου)

Ιφιγένεια η εν Αυλίδι 

Ο Γιάννης Καλαβριανός σκηνοθετεί την παραγωγή του ΚΘΒΕ, την τραγωδία Ιφιγένεια η εν Αυλίδι που γράφτηκε στην αυλή του βασιλιά της Μακεδονίας Αρχέλαου, στα χρόνια 408-406 π.Χ., λίγο πριν από τον θάνατο του Ευριπίδη. Αποτελεί μία από τις πέντε τραγωδίες του με θέμα από τον Τρωικό κύκλο, και μαζί με τις Βάκχες είναι τα δύο τελευταία δράματά του. Παραστάθηκε στα Μεγάλα Διονύσια μετά τον θάνατό του, από τον Ευριπίδη τον Νεότερο (γιό ή ανιψιό του μεγάλου τραγικού) και απέσπασε το πρώτο βραβείο. (19-20/7, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου)

Νεφέλες 

Η αριστοτεχνική κωμωδία του Αριστοφάνη παρουσιάστηκε στα Μεγάλα Διονύσια το 423 π.Χ. και διακωμωδεί τη διδασκαλία του Σωκράτη και τις ιδέες των σοφιστών της εποχής. Ο Δημήτρης Καραντζάς σκηνοθετεί έναν θίασο αξιώσεων: Γιώργος Γάλλος (Στρεψιάδης), Νίκος Καραθάνος (Σωκράτης), Αινείας Τσαμάτης (Φειδιππίδης), Καρυοφυλλιά Καραμπέτη (Δίκαιος Λόγος), Θεοδώρα Τζήμου (Άδικος Λόγος), Χρήστος Λούλης (Ποιητής), Γιάννης Κλίνης (Δανειστής), μεταξύ άλλων. (2-3/8, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου)

Προμηθέας Δεσμώτης

Ο Σταύρος Τσακίρης, καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας ανεβάζει την αισχύλεια τραγωδία με την 62χρονη ελληνικής καταγωγής ηθοποιό, Kathryn Hunter στον ομώνυμο ρόλο. (9-10/8, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου)

Ηλέκτρα/Ορέστης

Ο Ίβο βαν Χόβε ξανασυναντά τον θίασο της Κομεντί Φρανσαίζ με μια νέα μεγάλη τοιχογραφία, που αυτή τη φορά συνδέεται με την οικογένεια των Ατρειδών. Συναρθρώνει δυο κείμενα του Ευριπίδη τα οποία αφηγούνται την ιστορία της Ηλέκτρας και του Ορέστη στη συνέχειά της ή το πώς τα δυο αδέρφια ξαναβρέθηκαν και συμμάχησαν για να εκδικηθούν τη μητέρα τους, Κλυταιμνήστρα, και τον εραστή της, Αίγισθο. Η παράσταση σηματοδοτεί την υποδοχή της Ηλέκτρας του Ευριπίδη στο ρεπερτόριο της Κομεντί Φρανσαίζ, ενώ η τελευταία παρουσίαση του Ορέστη στην Αίθουσα Ρισελιέ χρονολογείται από το 1923. (26-27/7, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου)

ΜΙΚΡΗ ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ

Θεογονία, ένα μεγάλο γλέντι 

Παράσταση των Patari Project σε σκηνοθεσία Σοφίας Πάσχου, εμπνευσμένη από την Θεογονία, το επικό, αφηγηματικό ποίημα του Ησίοδου, θεμελιώδες κείμενο της αρχαίας γραμματείας που χρονολογείται από τον 7ο αιώνα π.Χ. Περιγράφει τη γένεση του κόσμου και τη γενεαλογία των θεών της ελληνικής μυθολογίας, επιχειρώντας μια δυναμική σύνθεση των πολλών διαφορετικών μυθολογικών παραδόσεων. (5-6/7, Μικρή Επίδαυρος)

Kaos

Η ομάδα χορού Griffón της Ιωάννας Πορτόλου παρουσιάζει τη νέα της παραγωγή Kaos, ένα έργο που εξερευνά τα όρια της ανθρώπινης ανάγκης για αρμονία. Μια χορογραφική δουλειά που ακροβατεί ανάμεσα στην σύνθεση και την αποσύνθεση, αποκαλύπτοντας την ιδιότυπη, κρυμμένη ομορφιά των πραγμάτων. (12-13/7, Μικρή Επίδαυρος)

Δάφνις + Χλόη 

Από τις πιο διάσημες και αρχετυπικές ιστορίες αγάπης όλων των εποχών, το βουκολικό ειδύλλιο Δάφνις και Χλόη αποτελεί ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα που γράφτηκαν ποτέ και το μοναδικό σωζόμενο έργο του Λέσβιου συγγραφέα Λόγγου, για τη ζωή του οποίου γνωρίζουμε ελάχιστα. Κυριαρχεί η εξιδανικευμένη και γεμάτη ευαισθησία περιγραφή της φύσης της Λέσβου και η εναλλαγή των τεσσάρων εποχών ενώ κάθε εποχή του χρόνου συμπίπτει και με ένα διαφορετικό κεφάλαιο στον έρωτα των δύο νέων αντικατοπτρίζοντας τις δικές τους ψυχικές εναλλαγές. Αυτός ο έρωτας αποδεικνύεται εντέλει ένα ταξίδι προς την αυτογνωσία. Σκηνοθετεί ο Δημήτρης Μπογδάνος. (19-20/7, Μικρή Επίδαυρος)

Φαίδρα 

Το έργο του Ρακίνα βασίζεται στο γνωστό μύθο του Ιππόλυτου και της Φαίδρας, που έχει συγκινήσει λογοτέχνες και τραγικούς ποιητές από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, από τον Ευριπίδη και τον Σενέκα ως τη Σάρα Κέιν. Σε αντίθεση με τον Ιππόλυτο του Ευριπίδη, η τραγωδία του Ρακίνα (1677) εστιάζει στο πρόσωπο της ερωτοχτυπημένης Φαίδρας, μητριάς του Ιππόλυτου, και στο βίωμα της ερωτικής απόρριψης. Σκηνοθετεί η Έφη Θεοδώρου. (26-27/7, Μικρή Επίδαυρος)

Οι Δαναΐδες 

Επιστέγασμα της λογοτεχνικής πορείας του Ανδρέα Κάλβου, η τραγωδία Οι Δαναΐδες, η μόνη που κατάφερε να ολοκληρώσει και να εκδώσει ο ίδιος ο δημιουργός (1818), αποτελεί υπόδειγμα κλασικιστικού έργου, το οποίο αναπαράγει αλλά και επικαιροποιεί τη φόρμα του αρχαίου προτύπου, ενώ συγχρόνως αποτίνει φόρο τιμής στην τραγική παράδοση και στη διαμόρφωση της τραγωδίας ως θεάτρου της πολιτικής κοινότητας, δημιουργώντας ένα σύμπαν δραματικών αντιθέσεων, συναισθηματικών αντιφάσεων και μοιραίων επιλογών. Σκηνοθετεί η Νατάσσα Τριανταφύλλη. (2-3/8, Μικρή Επίδαυρος)

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΑΡΑΖΗ