Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης γράφει και σκηνοθετεί την παράσταση «Ο ΑΓΩΝας ΤΟΥΣ», που ανεβαίνει στο Άβατον.

Έχοντας ως υλικό ντοκουμέντα και άγνωστες μαρτυρίες των επιζώντων του ολοκαυτώματος, των ομοφυλόφιλων ανδρών και των τσιγγάνων, δύο ομάδων ανθρώπων που παραγκωνίστηκαν από την «πολιτική ορθότητα» της Ιστορίας, ο Φίλιππος Ζαρφειάδης, έγραψε και σκηνοθέτησε δυο έργα «Οι κούκλοι» και «Οι τσιγγάνοι» που παρουσιάζονται υπό τον γενικό τίτλο «Ο ΑΓΩΝας ΤΟΥΣ». Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης συστήνεται στο clickatlife.

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και έζησα εκεί μέχρι τα 25 μου, όταν πια αποφάσισα να φοιτήσω σε δραματική σχολή στην Αθήνα. Ήρθα σχετικά μεγάλος στην πρωτεύουσα, αν σκεφτεί κανείς πως ήδη είχα τελειώσει τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις, είχα ήδη ένα πτυχίο από το Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Μακεδονίας και ένα μεταπτυχιακό στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο από το Πανεπιστήμιο του Portsmouth του Ηνωμένου Βασιλείου. Ήμουν πιο κατασταλαγμένος, πιο έτοιμος. Στη Θεσσαλονίκη από μικρό παιδί έπαιρνα μέρος σε παραστάσεις και παρακολουθούσα θεατρικά εργαστήρια, έκανα περιοδείες στη Βόρεια Ελλάδα με θεατρικά έργα για παιδιά όσο και για ενήλικες.

Σήμερα ζω στον Κολωνό. Είναι μια περιοχή πολύ κοντά στο κέντρο κι αυτό βοηθάει πολύ στην καθημερινότητά μου για τις υποχρεώσεις και τις δουλειές που πρέπει να κάνω. Το στολίδι της περιοχής, όπως θα καμάρωνε άλλωστε κι η Μαντάμ Σουσού, είναι η Ακαδημία Πλάτωνος, μια περιοχή ιστορική για τη χώρα, αλλά και μια καταπληκτική ευκαιρία για βόλτα, καφέ, φαγητό. Το μόνο ίσως που δεν μου αρέσει στη γειτονιά μου είναι η εικόνα που έχουν οι άλλοι για τον Κολωνό. Μια βόλτα στον λόφο Σκουζέ, στον λόφο Κολωνού ή στην Ακαδημία Πλάτωνος είμαι σίγουρος πως θα τους πείσει να αλλάξουν την εικόνα τους για τον Κολωνό.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είχα στο μυαλό μου το θέατρο κι ότι θέλω να κάνω αυτό στη ζωή μου. Ήμουν Δευτέρα δημοτικού, όταν μια κυρία μοίραζε φυλλάδια για ένα καινούριο θεατρικό εργαστήρι στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης. 7 χρονών εγώ μονάχα, πήρα το φυλλάδιο, γύρισα σπίτι, πήρα τηλέφωνο κι έκλεισα ραντεβού. Μετά απλά ανακοίνωσα στη μητέρα μου ότι έχουμε ραντεβού για να ξεκινήσουμε τα μαθήματα στο εργαστήρι. Έτσι τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Χρόνια μετά, όσο ήμουν ακόμα φοιτητής στη Δραματική Σχολή, έδωσα κατατακτήριες στο τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου.

Η φοίτηση στο τμήμα Θεάτρου μού άλλαξε ριζικά τον τρόπο σκέψης μου. Ήταν μια περίοδος που ήδη δούλευα επαγγελματικά στο θέατρο στην Αθήνα, αλλά έψαχνα να βρω κάτι άλλο, κάτι που να ταιριάζει περισσότερο σε εμένα. Διάβασα πάρα πολύ λογοτεχνία, από κλασική μέχρι και σύγχρονη, ποίηση, άκουσα διαφορετικές μουσικές από εκείνες που είχα συνηθίσει, είδα παραστάσεις στο επι Κολωνώ, στο Bios, στο Τέχνης, στο Άττις, πήγα σε μουσεία ξανά και ξανά. Όταν ταξίδευα στο εξωτερικό, παρακολουθούσα σίγουρα δυο-τρεις παραστάσεις. Πέρα όμως από όλα αυτά, οι επιρροές ενός καλλιτέχνη δεν είναι μονάχα ο Μαρσέλ Προυστ ή ο Παρθενώνας. Είναι όλη του η ζωή, οι άνθρωποι που έχει επιλέξει να είναι στο πλευρό του, ο τρόπος που ξυπνάει, το σπίτι του, τα ταξίδια του, ο τρόπος που κάνει έρωτα.

Ο ΑΓΩΝας τους είναι ο τίτλος ομπρέλα δύο ξεχωριστών παραστάσεων. Ο ΑΓΩΝας Τους είναι ένα θεατρικό δίπτυχο, όπου ο θεατής κάθε Τετάρτη θα δει το Ολοκαύτωμα μέσα από τις πραγματικές μαρτυρίες των ομοφυλόφιλων και κάθε Πέμπτη μέσα από τις μαρτυρίες των Τσιγγάνων. Η κάθε παράσταση είναι ξεχωριστή, με διαφορετικούς θιάσους ηθοποιών, διαφορετική κειμενική και σκηνοθετική προσέγγιση και τη δικιά της αυτοτέλεια. Οι Κούκλοι είναι ένα έργο εμπνευσμένο από την εμβληματική ταινία του Martin Sherman, Bent. Τα πάντα διαδραματίζονται γύρω από δύο άντρες φυλακισμένους σε στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χίτλερ. Οι δύο άντρες εκτελούν μια μη παραγωγική διαδικασία κάθε μέρα στο ίδιο ακριβώς σημείο. Ωστόσο, θα αναπτύξουν μια σχέση και θα αρχίσουν να ψάχνουν τρόπους επικοινωνίας έτσι ώστε να μπορέσουν έστω και για λίγο να ξεφύγουν από την καθημερινότητά τους. Υπάρχουν στο έργο διάφορα flashback, μέσα από τα οποία ζωντανεύει ο κόσμος του Βερολίνου πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ζωές ανθρώπων του περιθωρίου ή της ελίτ. Οι Τσιγγάνοι είναι ένα έργο στο οποίο παρακολουθούμε το ταξίδι των «αμετανόητων» αυτών ανθρώπων από την αρχή της ιστορίας τους μέχρι και την εγκατάστασή τους στην Ευρώπη, όπου θα έρθουν αντιμέτωποι με το σκληρότερο πρόσωπο του ναζισμού. Ο θεατής θα δει και θα ακούσει άγνωστες μαρτυρίες των επιζώντων του τσιγγάνικου Ολοκαυτώματος και πιστεύω ότι θα επαναπροσδιορίσει την άποψή του για τους ανθρώπους αυτούς.

Είναι νομίζω κάτι ιδιαίτερο ως θεατρικό κόνσεπτ και πιστεύω πως ο κόσμος θα το αγκαλιάσει και θα το πιστέψει. Ήδη στην πρεμιέρα των Κούκλων ήρθαν και μου είπαν θεατές πως θέλουμε να δούμε και τους Τσιγγάνους, κάτι που ίσως να μην το περιμένεις για ένα βαρύ θέμα.

Οι ομοφυλόφιλοι και οι τσιγγάνοι είναι δύο ομάδες ανθρώπων που στοχοποιήθηκαν από τους ναζιστές με έναν τρόπο απίστευτα σκληρό και απάνθρωπο. Το σημαντικό εδώ είναι να πούμε πως μετά τη λήξη του πολέμου οι άνθρωποι αυτοί άργησαν πάρα πολύ να αναγνωριστούν ως θύματα του Ολοκαυτώματος… Για αποζημιώσεις ούτε λόγος… Γιατί πολλοί από εμάς ακόμα και σήμερα δεν γνωρίζουν ότι θύματα του Ολοκαυτώματος δεν ήταν μόνο οι Εβραίοι; Γιατί στα σχολεία δεν αφιερώνουν χρόνο ή κάποια προβολή ταινίας για το Ολοκαύτωμα; Όταν κανείς δώσει απαντήσεις στις ερωτήσεις αυτές θα καταλάβει την επικαιρότητα του έργου Ο ΑΓΩΝας Τους.

Το θέατρο που κάνω κάθε δεδομένη στιγμή είναι αυτό που θέλω. Είναι η επιλογή μου σε κάθε στιγμή της ζωής μου και τη στηρίζω μέχρι θανάτου. Πριν δύο χρόνια, όταν ανεβάσαμε Το Αγκάθι της Ακακίας, που είχε ως θέμα του την πρακτική της κλειτοριδεκτομής, οι περισσότεροι φίλοι και συνεργάτες δυσπιστούσαν. Μια συνάδελφος, η οποία μάλιστα έχει και θέατρο απέναντι από το Θέατρο Άβατον, διάβασε το κείμενο του έργου και μετά δεν σήκωνε καν το τηλέφωνο. Τελικά, το έργο αυτό παρουσιάστηκε για δύο χρονιές στην Αθήνα, ήρθε σε επαφή με το κοινό σε Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Πάτρα, έφτασε να μεταφραστεί και στα Αγγλικά και παίχτηκε στο White bear Theater του Λονδίνου. Δεν θέλω να ανακαλύψω την Αμερική στο θέατρο ούτε μάχομαι ανεμόμυλους. Δεν με ενδιαφέρει να βλέπω τη φάτσα μου στο ίντερνετ ούτε να κάνω κάτι απλά για να το κάνω. Αυτό που με συγκινεί ως θέμα, ως ιστορία, ως γεγονός, αυτό είναι που θα επιλέξω και να φέρω στο θέατρο. Πώς αλλιώς; Όταν φτιάχνω μια παράσταση, είμαι 100% δοσμένος σε αυτή. Δεν γίνεται διαφορετικά.

Επόμενα σχέδια; Ήδη γράφω το επόμενο έργο, το οποίο θα έχει ελληνικό θέμα, και μάλιστα θα συνεργαστώ με έναν άνθρωπο του χώρου που εκτιμώ πάρα πολύ. Προς το παρόν όλη η ενέργεια στο Ο ΑΓΩΝας Τους.

Κείμενο/Σκηνοθεσία: Φίλιππος Ζαρφειάδης Φωτογραφίες & Video: Φελίσια Μοναστηριώτη Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη Παραγωγή: Ουρανός με αστέρια

Ερμηνεία Οι “κούκλοι”: Θωμάς Αντωνόπουλος, Λίνος Αρσένης, Φίλιππος Ζαρφειάδης, Πάρης Κονιδάρης, Μαρίνα Παντελάκη

Ερμηνεία Οι τσιγγάνοι: Μαριλένα Δήμα, Φίλιππος Ζαρφειάδης, Χρήστος Κασιέρης, Βιργινία Μιχαήλ

Info
Θέατρο Άβατον Ευπατριδών 3, Γκάζι (σταθμός μετρό Κεραμεικός) Τηλ. 210 3412689. Ημέρες και Ώρες παραστάσεων:  Κάθε Τετάρτη «οι “Κούκλοι”» Ώρα έναρξης: 21:15. Κάθε Πέμπτη «Οι Τσιγγάνοι», Ώρα έναρξης: 21:15. Εισιτήρια: 12 Ευρώ (κανονικό), 10 Ευρώ (φοιτητικό, πολυτέκνων, ανέργων, εκπαιδευτικό), 5 Ευρώ (ατέλειες), 15 Ευρώ (ενιαίο εισιτήριο και για τις δύο παραστάσεις), 8 Ευρώ (ομαδικά από 8 άτομα και πάνω). Διάρκεια: 80 λεπτά (χωρίς διάλειμμα). Προπώληση: Στα ταμεία του Θεάτρου Άβατον, Ευπατριδών 3 Γκάζι. Πληροφορίες: 6946225169, 2103412689.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΑΡΑΖΗ