Δήμητρα Σύρου: «Να βρίσκουμε τη ζωή και το φως μέσα στον πόνο και το σκοτάδι»

dimitra-surou
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Η ηθοποιός συμμετέχει στην παράσταση «Φελίτσε και Λίλυ: ένας άνθρωπος ανάμεσα στους ανθρώπους» στο Vault.

Δυο γυναίκες συναντιούνται και μια μεγάλη αγάπη γεννιέται στο Βερολίνο του 1942. Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, το έργο "Φελίτσε και Λίλυ: ένας άνθρωπος ανάμεσα στους ανθρώπους" της Ελένη Καρασαββίδου, που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Κατερίνα Πολυχρονοπούλου στο Vault, ξυπνά συναισθήματα και γεννά σκέψεις για την επικίνδυνη άνοδο της ναζιστικής απειλής και των ρατσιστικών επιθέσεων παγκοσμίως, όπως επίσης και για τον σεβασμό της διαφορετικότητας.

Εκ των ηθοποιών της παράστασης, η Δήμητρα Σύρου συστήνεται στο click@life.

Γεννήθηκα στα Χανιά. Τελείωσα το σχολείο στην Αθήνα και μετά ακολούθησα το επάγγελμα της προγραμματίστριας με πτυχία της Microsoft σε γλώσσες προγραμματισμού και βάσεις δεδομένων. Η υποκριτική όμως ήταν πάντα στο μυαλό μου, κάθε Σεπτέμβρη που άνοιγαν οι σχολές. Έτσι στα 25 μου το πήρα απόφαση. Δεν ήξερα τίποτα. Πού να πάω, πώς να γραφτώ, πώς να προετοιμαστώ. Μπήκα στο κτίριο της σχολής της Νέλλης Καρρά, την Αρχή, για να πάρω πληροφορίες και ερωτεύτηκα… Έτυχε να δω το τότε 3ο έτος στο μάθημα Contact Improvisation του Πάρη Μαντόπουλου. «Εδώ θα σπουδάσω υποκριτική», είπα, κι ευτυχώς έτσι κι έγινε. Είμαι ευγνώμων, γιατί «τυχαία» πήγα σε αυτή που μέχρι σήμερα θεωρώ την καλύτερη δραματική σχολή.

Σήμερα, ζω στο κέντρο της Αθήνας. Μου αρέσει πολύ, με τα καλά του και τα κακά του, με τις βρώμικες γωνιές του και τους κήπους του, με τα πανέμορφα και κακάσχημα κτίριά του. Το αγαπώ γιατί είναι πολυπολιτισμικό και γεμάτο τέχνη, αλλά και γιατί μπορώ να περπατάω από τη μία γειτονιά στην άλλη. Από την άλλη, δεν μου αρέσει καθόλου η κίνηση. Ζούμε όμως στην Αθήνα. Τι να κάνουμε;

Δεν ήξερα τι ήθελα να γίνω μέχρι τα 25 μου. Έλεγα διάφορα, κυρίως γυμνάστρια, να μπω στην Καλών Τεχνών, δασκάλα Αγγλικών.. Ακόμα και σήμερα που είμαι ευτυχισμένη με όλα όσα κάνω, υπάρχουν στιγμές που με φαντάζομαι να κάνω αλλόκοτα πράγματα, άσχετα με τη μέχρι τώρα επαγγελματική μου εμπειρία. Δεν πιστεύω πια ότι υπάρχει το «τι θέλεις να γίνεις». Είναι τόσα πολλά αυτά που έχουμε μπροστά μας να γίνουμε…

Στα 25 μου είπα λοιπόν ότι θα γίνω ηθοποιός. Δεν υπήρχε κάποια αφορμή. Βαρέθηκα να το θέλω κάθε χρόνο και κάποια στιγμή ήρθε η εποχή που έπρεπε να γίνει πραγματικότητα.

Σίγουρα έχω αγαπημένους διάσημους καλλιτέχνες, αλλά οι μεγαλύτεροι δάσκαλοι στη ζωή μου είναι οι άνθρωποι που γνωρίζω προσωπικά. Δάσκαλοι και στα θετικά και στ’ αρνητικά. Οι συνεργάτες μου κάθε χρονιά είναι αυτοί που με εξελίσσουν.

Σπούδασα υποκριτική για να κάνω πολιτικό θέατρο. Αυτό κάνω και με τις ομάδες μου στις οποίες διδάσκω και με τα έργα στα οποία επιλέγω να παίζω ή να σκηνοθετώ επαγγελματικά.

Στην παράσταση "Φελίτσε και Λίλυ: ένας άνθρωπος ανάμεσα στους ανθρώπους", η Λίλυ είναι μία Γερμανίδα παντρεμένη με ναζί αξιωματικό και 4 παιδιά. Η Φελίτσε εβραία και λεσβία. Γνωρίζονται κατά τη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου και ερωτεύονται. Ένας λογικός άνθρωπος θα έλεγε ότι δεν ταιριάζουν, οι ζωές τους είναι τόσο διαφορετικές, οι ιδεολογίες τους ακόμη περισσότερο, η επικινδυνότητα δε της συναναστροφής τους τεράστια. Κι όμως «είχαμε πόλεμο, κανείς δεν μπορούσε να κρίνει κανέναν, έπρεπε όλα όσα μπορούσα να τα δοκιμάσω». Η ανάγκη για ζωή τις κάνει να βρουν τον πραγματικό, τρελό, παράλογο έρωτα. Είναι συγκλονιστικά τα ιστορικά στοιχεία που φωτίζουν το κείμενο της Ελένης Καρασαββίδου, οι λεπτομέρειες αυτού του πολέμου και της εξόντωσης εκατομμυρίων ανθρώπων «για το καλό όλων μας». Είναι ποιητικός ο τρόπος με τον οποίο έχει σκηνοθετήσει η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου το ερωτικό στοιχείο της ιστορίας και σίγουρα μοναδικός ο τρόπος που έχει τοποθετήσει όλη την ιστορία επί σκηνής, έτσι ώστε να μιλάει τελικά η παράσταση για ζωή και φως, ενώ αναφέρεται σε τόσο πόνο και σκοτάδι.

Η ιδιαιτερότητα του έργου είναι ότι τα πρόσωπα και η ιστορία είναι αληθινά. Και η επικαιρότητά του, η θέση του κατά του φασισμού.

Κείμενο: Ελένη Καρασαββίδου Δραματουργική επεξεργασία - Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου

Σκηνικά-Κοστούμια: Αγγελίνα Παγώνη Μουσική-Σχεδιασμός ήχου: Μαρία Βουμβάκη Χορογραφίες – Κινησιολογία: Αναστασία Γεωργαλά Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάνθη Κολιάκη Σχεδιασμός φωτισμών: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου – Θοδωρής Μαργαρίτης Φωτογραφίες: Αγγελίνα Παγώνη Γραφιστική επιμέλεια: Γιώτα Παρασκευά Trailer: Στέφανος Κοσμίδης Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας Παραγωγή: ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ – VAULT

Ερμηνεύουν: (αλφαβητικά) Δήμητρα Βαμβακάρη, Δήμητρα Σύρου, Έλενα Τυρέα

Info
Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS, Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός. Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8′ περίπου με τα πόδια). Ημερομηνία: Πρεμιέρα: Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου στις 21.15. Παραστάσεις: Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.15. Διάρκεια: 80′ (χωρίς διάλειμμα). Πληροφορίες: Τηλ.: 213 0356472 / 6949534889 (για τηλεφωνικές κρατήσεις 11:00 – 14:00 και 17:00 – 21:00). Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 13 ευρώ. Προπώληση viva: 12 ευρώ. Φοιτητές / Σπουδαστές / Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων / ΑμΕΑ / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ): 10 ευρώ.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΑΡΑΖΗ