Το ζήτημα της ξενοφοβίας φαίνεται ότι αρχίζει να απασχολεί το θεατρόφιλο κοινό.

Το έργο «Ρότβαϊλερ» του Γκιγιέρμο Έρας σε διασκευή της ομάδας Νάμα, παρατείνει για άλλη μια φορά τις παραστάσεις του ως τις 17 Απριλίου 2011. Πρόκειται για ένα κοινωνικοπολιτικό έργο ωμού ρεαλισμού με μαύρο χιούμορ και στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ που θίγει το θέμα της ξενοφοβίας.

Κεντρικός ήρωας της ιστορίας είναι ο Χάιμε, φιλόδοξος δημοσιογράφος που προσπαθεί να ανεβάσει τις μετοχές του στην τηλεοπτική αγορά προβάλλοντας προκλητική θεματολογία. Ο Χάιμε κλείνει συνέντευξη με τον Ροτβάιλερ, ένα νεοναζί σκίνχεντ που απασχολεί την κοινή γνώμη με τις δηλώσεις και τις βίαιες πράξεις του. Η συνάντηση των δύο αντρών θα πραγματοποιηθεί στο στέκι των σκίνχεντ σε μια υποβαθμισμένη περιοχή της Μαδρίτης ώστε η αίσθηση επικινδυνότητας να εξασφαλίσει το ενδιαφέρον των τηλεθεατών.

Ο αριβισμός και ο τηλεοπτικός κιτρινισμός του Χάιμε θα αντιπαρατεθούν με τη νοσηρότητα των απόψεων και πρακτικών των ακροδεξιών σκίνχεντ δημιουργώντας μια έκρυθμη κατάσταση. Στην κόψη του ξυραφιού οι ιθύνοντες του καναλιού με το πρόσχημα της αντικειμενικής πληροφόρησης και της «ορθής πολιτικά» πρακτικής θα διαχειριστούν πλάνα σοκ για να πετύχουν τηλεθέαση.

Αναφερόμενη στο έργο, η σκηνοθέτις, η Ελένη Σκότη, δηλώνει: «Οι δυο βασικοί άξονες του «Ροτβάιλερ» παραπέμπουν ουσιαστικά σε δυο πολύ σημαντικά κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Το πρώτο είναι η άνοδος του ρατσισμού στις χώρες της Ευρώπης και πως αυτός τροφοδοτείται από την εισροή μεταναστών στις εκάστοτε κοινωνίες. Το δεύτερο αποτελεί ένα σχόλιο για το πως η τηλεόραση, στον αγώνα δρόμου για υψηλή θεαματικότητα εκμεταλλεύεται την επικαιρότητα με τρόπο τέτοιο ώστε συχνά οι πληροφορίες να παρουσιάζονται επιλεκτικά αλλοιώνοντας έτσι τα γεγονότα με στόχο να εξυπηρετούνται οικονομικά συμφέροντα και οι τηλεοπτικοί σταθμοί να μένουν ικανοποιημένοι.

Ο Γκιγκιέρμο Έρας επιλέγει να παρουσιάσει τους δυο αυτούς άξονες με τη μορφή δυο κόσμων. Ο ένας κατοικείται από τον Ροτβάιλερ, ένα νεοναζί σκίνχεντ που θέλει να προπαγανδίσει την ιδεολογία του στην τηλεόραση και ο άλλος από τον Χάιμε, έναν αδίστακτα φιλόδοξο δημοσιογράφο που δεν διστάζει να φτάσει στα άκρα προκειμένου να πετύχει την κορυφή. Οι δυο αυτοί κόσμοι συναντιούνται και τελικά συγκρούονται αφήνοντας στο πέρασμα τους αίμα.

Το έργο έχει τραγική και απαισιόδοξη κατάληξη με εμφανή την απόπειρα του συγγραφέα αφενός να μας προειδοποιήσει για τους κινδύνους που φέρει κάθε μορφή εξτρεμισμού αφετέρου να σχολιάσει τη δύναμη των ΜΜΕ να μας επηρεάζουν και σε πολλές περιπτώσεις να μας χειραγωγούν. Μας φέρνει τέλος αντιμέτωπους με την ευθραυστότητα του κοινωνικού μας συστήματος, αλλά και με την ανάγκη να αφουγκραστούμε την κραυγή αφύπνισης, αρχικά μεμονωμένα ως άτομα και στη συνέχεια ομαδικά, συντονισμένοι σε μια κοινή προσπάθεια».

Πρωταγωνιστούν οι: Δημήτρης Λάλος, Γιάννης Ράμος, Δημήτρης Καπετανάκος, Γιάννης Τρίμμης. Επί της οθόνης εμφανίζονται: Δημήτρης Καταλειφός και Ιωάννα Τζώρα, ενώ ακούγεται η φωνή της Δάφνης Λαρούνη. Την αρχική μετάφραση από τα ισπανικά επιμελήθηκε η καθηγήτρια θεατρικής μετάφρασης Μαρία Χατζηεμμανουήλ. Το τελικό κείμενο είναι διασκευασμένο από την ομάδα Νάμα χρησιμοποιώντας αναλυτική και αυτοσχεδιαστική μέθοδο. Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη, σκηνικά: Γιώργος Χατζηνικολάου. Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας. Μουσική: Μάριος Στρόφαλης.

Πληροφορίες: Θέατρο Επί Κολωνώ, 2105138067, Ναυπλίου 12 και Λένορμαν 94. Τιμές εισιτηρίων: 22 ευρώ και 15 ευρώ (φοιτητικό).