Η Μαρινέλλα, ο Κωστής Μαραβέγιας, η Θεοδοσία Τσάτσου, η Ευανθία Ρεμπούτσικα και ο Διονύσης Τσακνής υπέκυψαν στη μαγεία του θεάτρου. Καλλιτέχνες με ιδιαίτερο ύφος, σε παραστάσεις διαφορετικής αισθητικής και στόχευσης, μας υπενθυμίζουν ότι η μουσική μπορεί να έχει τον πρώτο ρόλο σε μια παράσταση.

Με εξαίρεση την Ευανθία Ρεμπούτσικα, την οποία θα τη δούμε από τις 25 Φεβρουαρίου στο Παλλάς, να «σχολιάζει μουσικά» τις περιπέτειες του Συρανό ντε Μπερζεράκ, με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο στον πρωταγωνιστικό ρόλο, όλα τα υπόλοιπα λαμπερά ονόματα από το χώρο της μουσικής, έχουν ήδη αποσπάσει την επιβράβευση του κοινού.

Η φετινή καυτή τάση για μουσικοθεατρικές παραγωγές (ή και μιούζικαλ) που ξεκίνησε εδώ και μήνες, κερδίζει διαρκώς έδαφος και αποτελεί μια κάποια λύση στην χτυπημένη από την κρίση θεατρική Αθήνα.

Η Μαρινέλλα με το είδωλό της, τη Σοφία Βέμπο

Το «λαϊκό προσκύνημα» στη Βέμπο της Μαρινέλλας («Η Μαρινέλλα συναντά τη Βέμπο») συνεχίζεται στο Badminton, με γηραιές-στην πλειοψηφία τους κυρίες να αποθεώνουν τις παλιές, με νοσταλγικό  άρωμα επιτυχίες της Βέμπο αλλά και να αντιδρούν θετικά σε νεότερα τραγούδια όπως το εξαιρετικό «Τραγούδι του Νείλου» (των Σταμάτη Κραουνάκη-Λίνα Νικολακοπούλου) με την …πολεμική ιαχή «Ετραγούδαγε η Σοφία, ετραγούδαγε ο Θεός, δεν θα αντέξει η Γερμανία μ’ όλο τούτο εδώ το φως» να ερμηνεύεται υποδειγματικά από την Μαρινέλλα. Και δεν θα πρέπει να λησμονήσουμε και το καινούργιο «Όταν ξυπνάει το θέατρο» σε μουσική του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου και στίχους του Γιάννη Ξανθούλη.

Η Μαρινέλλα, με χιούμορ και ενίοτε αυτοσαρκαστική διάθεση ξετρέλανε το κοινό της στο θεαματικό μιούζικαλ του Πέτρου Ζούλια.
Αν είστε όμως ροκ, αν αγαπάτε το μέταλλο της φωνής της Θεοδοσίας Τσάτσου, τότε θα πρέπει να στραφείτε στο ζεστό πολυχώρο «Αγγέλων Βήμα» που έχει την κατάλληλη ατμόσφαιρα και εξακολουθεί να στεγάζει τη μουσικοθεατρική παράσταση «Tζάνις Τζόπλιν: δωμάτιο 105», της Γκίκι Γκάστον.

Η Θεοδοσία Τσάσου μαζί με την τετραμελή μπάντα της και υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Λευτέρη Γιοβαννίδη, «μας οδηγεί» στο μοιραίο δωμάτιο 105 του ξενοδοχείου Landmanrk, συνδέοντας θραυσματικές μνήμες και μεγάλες μουσικές επιτυχίες της μεγάλης κυρίας της ροκ.

Στον Κωστή Μαραβέγια οφείλονται τα εκπληκτικά τραγούδια του «Φιλάργυρου» στο Εθνικό Θέατρο. Ο Γιάννης Μπέζος, πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης της κλασικής κωμωδίας του Μολιέρου, την ανεβάζει με sixties διάθεση και νοσταλγική αισθητική του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Πολλοί θεατές στην έξοδο σιγοτραγουδούσαν «η περιουσία της ζωής η πεμπτουσία»…

Όσο για τον Διονύση Τσακνή, δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεται στο θέατρο. Όμως η νέα του εξαιρετική δουλειά για την θεαματική παιδική παράσταση «Ζέβρα Πυτζάμα» στο Badminton, τον φέρνει στην αρχή και στο φινάλε της παράστασης ως «Ντιλιβερά της χαράς» πάνω σε μια «μουσικλέτα», να κάνει ένα χαρακτηριστικό πέρασμα. Το πιο δύσκολο κοινό-τα παιδιά, αγάπησαν τα νέα του τραγούδια (σε στίχους της Μαριανίνας Κριεζή) και ενθουσιάστηκαν από τις παρεμβάσεις του ενάντια στον «κακό» της ιστορίας, Αντώνη Λουδάρο.

Μάνια Στάικου