Ο Χρίστος Λύγκας, σκηνοθετεί το «Blue room» την πετυχημένη διασκευή του Ντέβιντ Χέαρ, πάνω στο κλασικό, (και άκρως προκλητικό για την εποχή του) «Ερωτικό γαϊτανάκι» του Άρθουρ Σνίτσλερ.

Έργο γραμμένο για δύο ηθοποιούς που υποδύονται διαδοχικά όλα τα πρόσωπα των ιστοριών, το «Blue room» του Ντέιβιντ Χέαρ είχε προκαλέσει αίσθηση όταν πρωτοπαρουσιάστηκε στο Λονδίνο το 1998, με πρωταγωνιστές τη Νικόλ Κίντμαν και τον Ίαν Γκλεν.

Στην παράσταση του Χρίστου Λύγκα που ξεκινάει σήμερα το βράδυ στο Σύγχρονο Θέατρο, η Στεφανία Κριεζή και ο Νικόλας Αναστασόπουλος θα ενσαρκώσουν την αγωνιώδη ερωτική αναζήτηση των ηρώων του έργου, φωτίζοντας τη μοναξιά και το συναισθηματικό τους κενό.

Πώς μεταγράφει ο Ντέιβιντ Χέαρ στο «Blue Room», το «Ερωτικό γαϊτανάκι» του Άρθουρ Σνίτσλερ; Ποια είναι η δική του ανάγνωση;

Ο συγγραφέας του «Blue  Room»  μεταγράφει  με  συνέπεια  την  αλληλουχία των αλυσιδωτών ερωτικών  συναντήσεων, όπως καταγράφονται  στο «Ερωτικό  Γαϊτανάκι» του Άρθουρ  Σνίτσλερ. Κάνει μια θεατρική αυτοψία πάνω στο  πώς αποτυπώνεται κοινωνικά η  αναζήτηση  της ερωτικής  επιθυμίας. Κατά  συνέπεια, αναζητά τις δραματουργικές  αναλογίες σε ό, τι αφορά τους  πρωταγωνιστές  του  σε  αυτό το  καρουζέλ του έρωτα.

Έτσι ο στρατιώτης γίνεται ταξιτζής, η  υπηρέτρια οικότροφη σπουδάστρια, η  τροτέζα, ένα  απελπισμένο  κορίτσι  που  εκδίδεται.

Επιπλέον, ο  φόβος που γεννά στο  σήμερα το ΑΙDS, σκιάζει τις ερωτικές  επαφές  στο έργο του Ντέιβιντ Χέαρ, όπως  η  έξαρση  της σύφιλης, την  κοινωνία  της  εποχής του Άρθουρ Σνίτσλερ.

Όπως είναι φυσικό, ο Χέαρ μιλά για τον  ερωτικό  κορεσμό  και την θλίψη του  21ου  αιώνα, φωτισμένα από τη γοητευτική λάμψη της καπιταλιστικής ακμής στα χρόνια κοντά στο millenium.

Κατά τη γνώμη  μου, είναι πολύ προκλητικό καλλιτεχνικά να ασχοληθείς με ένα έργο  που αντανακλά την αυταρέσκεια και το ναρκισσισμό μιας εποχής άκρατου  ευδαιμονισμού-σήμερα,σε μια εποχή ήττας και αμφισβήτησης τους!

Με ποιο τρόπο η ερωτική οδύσσεια των ηρώων αποκτά μια υπαρξιακή διάσταση;

Αποφεύγοντας  την  στερεότυπη  ανάγνωση  των χαρακτήρων σε  ό, τι  αφορά  την  τάξη και  την  επαγγελματική  τους  ιδιότητα, είδα σαν κοινή συνισταμένη στην  ερωτική  τους περιπλάνηση την  μοναξιά, το κενό και την απελπισία του σύγχρονου  ανθρώπου που υποκαθιστά  την  αληθινή  ανάγκη για επαφή  και  επικοινωνία, με  την σύγχρονη φυλακή του διαδικτυακού χώρου.

Ποια είναι τα ζωτικά ψεύδη των προσώπων που ερμηνεύουν οι δύο πρωταγωνιστές της παράστασης;

Μα φυσικά αυτά που έχουμε όλοι μας! Ότι  δηλαδή μας αξίζει η αγάπη, παρόλο που  στο  όνομα  της  ηδονής γινόμαστε άπιστοι, ότι θα βρούμε την ευτυχία  καταστρέφοντας την ευτυχία του άλλου, ότι η αίσθηση της δύναμης που μας δίνει η  εξουσία μπορεί να ταυτιστεί με τον έρωτα.

Ο βασικός σκηνοθετικός άξονας είναι η  φαντασίωση. Μέσα από διαφορετικές  φαντασιακές συνθήκες δημιουργήσαμε  την  ποικιλία των ερωτικών επαφών στην  παράσταση.

Από όλους τους χαρακτήρες του έργου, ποιος είναι αυτός που σας αγγίζει περισσότερο και γιατί;

Νομίζω η Αϊρίν, το νεαρό κορίτσι που  παρόλο που βρίσκεται στο κοινωνικό  περιθώριο, περισσότερο από κάθε άλλον στο έργο, διατηρεί ακόμα ζωντανό τον  ρομαντισμό της και τολμά να αναζητά την αληθινή αγάπη. Έχει μια αναρχία και μια περίεργη- πέρα από κοινωνικές συμβάσεις- αίσθηση ελευθερίας που με συγκινούν.

Με ποια κριτήρια εμπιστευτήκατε τους ρόλους στη Στεφανία Κριεζή και τον Νικόλα Αναστασόπουλο;

Είναι δύο νέοι ηθοποιοί με ήθος,επαγγελματισμό και καλλιτεχνική συνέπεια. Στα πρόσωπα τους είδα μια νέα  γενιά τρομοκρατημένη και  τραυματισμένη από την βιαιότητα των καιρών που  διανύουμε.Κάτι ακατέργαστο, πρωτογενές,  χωρίς ίχνος χρυσόσκονης και  υποτιθέμενης ψευτοκουλτούρας ή  τηλεοπτικού βεντετισμού. Μια πρώτη ύλη  κατάλληλη για την αντι- ηρωική  ατμόσφαιρα ενός Blue Room στο σήμερα.

Ταυτότητα παράστασης: «Blue room» του Ντέιβιντ Χέαρ.Μετάφραση: Δήμητρα  Πετροπούλου. Σκηνοθεσία: Χρίστος Λύγκας. Σκηνικά  - κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ. Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη. Μουσική επιμέλεια: Νίκος  Τριβουλίδης. Βοηθός σκηνοθέτη: Λένια Ξενάκη. Παίζουν: Στεφανία Κριεζή και Νικόλας Αναστασόπουλος.

Πληροφορίες: έναρξη παραστάσεων: 20 Μαρτίου. Διάρκεια: 90 λεπτά. Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ γενική είσοδος και 10 ευρώ μειωμένο (ανέργων, φοιτητικό, νεανικό έως 18 και συνταξιούχων άνω των 65). Σύγχρονο Θέατρο, Ευμολπιδών 45, Γκάζι (μετρό Κεραμεικός), τηλ. 2103464380.

Μάνια Στάικου