Ο σουηδός συγγραφέας Ματίας Άντερσον στο εξαιρετικά επίκαιρο έργο του «Έγκλημα, τιμωρία, λεφτά, δολοφονία συνταξιούχου» αντλεί από το «Έγκλημα και τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι το πλαίσιο για να στοχαστεί πάνω στο ζήτημα της βίας.

Πώς ακριβώς ορίζεται μια εγκληματική πράξη και υπό ποιες συνθήκες νομιμοποιείται η βία; Δύσκολα ερωτήματα που αγγίζουν εύφλεκτες πλευρές της σύγχρονης πραγματικότητας ξεδιπλώνονται μέσα από το κείμενο του Ματίας Άντερσον. Το έργο ανέβηκε χθες στο θέατρο Επί Κολωνώ από την ομάδα ΝΑΜΑ και τη σκηνοθέτιδα Ελένη Σκότη. «Γεννάει τάχα η αρρώστια το έγκλημα, ή το ίδιο το έγκλημα από τη φύση του, συνοδεύεται πάντα από κάτι που μοιάζει με αρρώστια;» αναρωτιέται ο Ρασκόλνικοφ στο «Έγκλημα και Τιμωρία». Θα μπορούσαμε άραγε να εκλάβουμε την ανθρώπινη εξαθλίωση, την φτώχεια ή τη νοσούσα κοινωνία εν γένει, ως τέτοια αρρώστια;

Ο κεντρικός ήρωας του έργου του Άντερσον, ένας επίδοξος συγγραφέας, εμπνεόμενος από το «Έγκλημα και Τιμωρία», αποπειράται ενώπιον ενός ακροατηρίου, να ολοκληρώσει ένα πολλά υποσχόμενο έργο, που φιλοδοξεί να σχολιάσει σημερινές κοινωνικές καταστάσεις. Η απειρία του εν λόγω αφηγητή – συγγραφέα θα οδηγούσε το έργο σε μια επιφανειακή προσέγγιση, αν οι στερεοτυπικοί κοινωνικοί χαρακτήρες του, που ζωντανεύουν μέσα από τις σκέψεις του, δεν αυτονομούνταν φέρνοντάς τον σε αμηχανία και δεν ζωντάνευαν με χιούμορ τη δική τους αληθινή εκδοχή.

Ο Άντερσον με αυτόν τον ευρηματικό τρόπο θέτει ξανά τα παραπάνω ερωτήματα σε ένα σύγχρονο πλαίσιο, για να σχολιάσει με ανατρεπτικό χιούμορ προβλήματα της σημερινής κοινωνικής πραγματικότητας.

Όπως τονίζει η σκηνοθέτις, Ελένη Σκότη: «Στο σύγχρονο κόσμο ο προβληματισμός γύρω από τη χρήση βίας καθώς και τις προϋποθέσεις που θα τη δικαιολογούσαν δεν έχει μονοσήμαντη απάντηση: ένας αμυντικός πόλεμος ή ένας πόλεμος για την επιβολή διεθνών κανόνων δικαίου, η ποινή του θανάτου και εν γένει η χρήση βίας για τιμωρία, η τρομοκρατική δράση ενάντια σε αυταρχικά καθεστώτα κ.ά. δεν είναι ξεκάθαρο, μέσα στο σύστημα αξιών που επικρατεί, αν είναι θεμιτές ή αθέμιτες δράσεις.

Ένα τέτοιου είδους δίλημμα είναι και το έγκλημα σε βάρος ενός ανθρώπου για το καλό του συνόλου, ένα δίλημμα που διατύπωσε ο Ντοστογιέφσκι στο «Έγκλημα και Τιμωρία». Το έργο του Άντερσον αποτελεί ένα ευφυές σχόλιο πάνω σε αυτό το δίλημμα εγγεγραμμένο στις σημερινές κοινωνικές συνθήκες, σχολιάζοντας ταυτόχρονα με χιούμορ τα σύγχρονα προβλήματά της.Η Ομάδα ΝΑΜΑ αγάπησε αυτό το έργο για το περιεχόμενο των νοημάτων του αλλά και γιατί αποτελεί μια ευρηματική σύνθεση ρεαλισμού με στοιχεία θεάτρου του παράλογου και παρωδίας».

Τη μετάφραση από τα σουηδικά επιμελήθηκε ο Γιάννης Ράμος. Την ευθύνη της σκηνοθεσίας φέρει η σκηνοθέτις του Επί Κολωνώ, Ελένη Σκότη με βοηθό την Δάφνη Λαρούνη. Οι ηθοποιοί που συμμετέχουν στην παράσταση έχουν θητεύσει στο Studio υποκριτικής της Ομάδας Νάμα με δασκάλα την Ελένη Σκότη.

Μετάφραση:Γιάννης Ράμος, σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη, σκηνικά: Γιώργος Χατζηνικολάου, κοστούμια:Δάφνη Λαρούνη, Γ.Χατζηνικολάου, Μαρία Αναματερού, φωτισμοί : Αντώνης Παναγιωτόπουλος, βοηθός σκηνοθέτη:Δάφνη Λαρούνη, μουσική επιμέλεια: Δάφνη Λαρούνη, Φίλιππος Ράσκοβιτς. Παίζουν οι : Γιάννης Λεάκος, Χρυσή Βιδαλάκη, Κατερίνα Κλειτσιώτη, Σοφία Κορώνη.

Πληροφορίες: θέατρο επί Κολωνώ, Ναυπλίου 12 και Λένορμαν 94, Κολωνός, στάση Μεταξουργείο.Τιμές εισιτηρίων: Κυριακή 20 ευρώ, 15 ευρώ (φοιτητικό), Δευτέρα 18 ευρώ κανονικό και 13, 50 φοιτητικό.