Η Βάσω Αγγελέτου παρακολούθησε την παράσταση «Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου», με τη Νένα Μεντή και μας μεταφέρει τις εντυπώσεις της.

«Αγάντα Ευτυχία!» φώναζε στον εαυτό της για να βρει κουράγιο να συνεχίσει τον δύσκολο δρόμο της ζωής της. Με το «Αγάντα Ευτυχία» υποδεχόταν η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου τις δυσκολίες και τις συμφορές. Η αφανής ηρωίδα του ρεμπέτικου τραγουδιού παίρνει σάρκα και οστά για τρίτη χρονιά στο Θέατρο Βασιλάκου και συμπαρασύρει τους θεατές της σε ένα πολυτάραχο ταξίδι -το ταξίδι της ζωής της.

Κάθε λεπτό πάνω στη σκηνή ισοδυναμεί με έναν χρόνο στην πλάτη της «Ευτυχίας». Όσο τα λεπτά της παράστασης κυλούν, αισθάνεσαι να πονάς, να γελάς και να γερνάς μαζί με τη Νένα Μεντή. Ξεχνάς ότι βλέπεις τη Νένα να παίζει την Ευτυχία. Αισθάνεσαι ότι κρυφοκοιτάζεις μέσα από την κλειδαρότρυπα της Ευτυχίας και γίνεσαι «μάρτυρας της ζωή της», σαν τους τοίχους του σπιτιού της. Σε τέτοιο βαθμό σε παρασύρει η ερμηνεία της. Και όσο η ώρα περνά, η Νένα βαραίνει από τα βάσανα της Ευτυχίας, οι ώμοι της λυγίζουν, το κορμί της σκεβρώνει από τα γηρατειά και ο λόγος της πλουτίζει με τη σοφία της ζωής.

Μια γυναίκα που πατούσε με το ένα πόδι στα πάθη και το άλλο στον αυτοσαρκασμό, αυτή ήταν η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου. Μια γυναίκα σαν τις γιαγιάδες μας, που ξεριζώθηκε από τη γη της, μεγάλωσε τα παιδιά της, έκλαψε και πόνεσε. Αυτή ήταν η ποιήτρια που σκάλισε στο χαρτί τους στίχους που όλοι μας έχουμε τραγουδήσει. Τα θέλω, το χιούμορ και η τόλμη της να ζήσει τη ζωή έτσι ακριβώς όπως της ταίριαζε είναι αυτά που σου εμπνέουν απεριόριστο σεβασμό για αυτή τη γυναίκα. Ποτέ δεν αρνήθηκε τα πάθη της, ποτέ δεν τα έκρυψε. Και δέχθηκε τις συνέπειες με λεβεντιά.

Δεν είναι τυχαίο που όλοι σηκώθηκαν όρθιοι για να χειροκροτήσουν στο τέλος της παράστασης. Χάρη στην ερμηνεία της Νένας Μεντή και τη σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια φύγαμε από το θέατρο πλουσιότεροι και -το κυριότερο- λυτρωμένοι. Η παράσταση μάς έφερε πιο κοντά στις ρίζες μας, μας έδωσε κουράγιο και για τα πιο δύσκολα. Κυρίως, όμως, μας θύμισε ότι στη ζωή πρέπει να πορεύεται κανείς με χιούμορ.

Οι παραστάσεις συνεχίζονται έως το Σάββατο του Λαζάρου, 16 Απριλίου 2011.

ΒΑΣΩ ΑΓΓΕΛΕΤΟΥ