Αγαπημένο κλισέ όλων είναι ότι ο «πολιτισμός» αποτελεί το πολυτιμότερο (και σταθερά αναξιοποίητο) εξαγώγιμο προϊόν της Ελλάδας. Χρειάστηκε όμως να έρθουν μέρες δύσκολες, να μας «δαγκώσει» η οικονομική κρίση προκειμένου να αρχίσουν κάποια δειλά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, στο χώρο του θεάτρου.

Γιατί είναι πραγματικά παράδοξο, πώς ο πλούτος των πολυάριθμων παραστάσεων και των συνακόλουθων μικρών και μεγάλων φεστιβάλ παραμένει ερμητικά «κλειστός» προς τους ξένους επισκέπτες της χώρας μας.

Την αφορμή για αυτές τις σκέψεις,  μού την έδωσε μια ελπιδοφόρα ανακοίνωση: ότι για πρώτη φορά στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου θα υπάρχουν αγγλικοί υπέρτιτλοι σε όλες τις παραγωγές του Φεστιβάλ (και πιο συγκεκριμένα στις «Ελένη» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, «Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου», σε σκηνοθεσία Έκτορα Λυγίζου, «Φιλοκτήτητης», σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου και «Βάκχες» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία της Άντζελας Μπρούσκου).

Η εν λόγω «καινοτομία»  έπρεπε να θεωρείται αυτονόητη, εδώ και δεκαετίες. Βέβαια,  ο προβληματικός προγραμματισμός του Φεστιβάλ Αθηνών που συνοδεύεται από το απαραίτητο σασπένς για τη χρηματοδότησή του-μια  αρνητική «παράδοση» με πολλαπλές συνέπειες, ίσως να περιέπλεκε τα πράγματα.

Η αλήθεια όμως είναι ότι το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, αποφάσισε να κάνει ένα πιο οργανωμένο άνοιγμα στους τουρίστες, όταν άρχισε να φυλλορροεί- εξαιτίας της οικονομικής κρίσης- το θεατρόφιλο κοινό που παραδοσιακά γέμιζε την Επίδαυρο. Μια ωραία εκδρομή με θεατρικό προσανατολισμό θεωρείται πλέον πολυτέλεια.

Και δεν είναι τυχαίο, ότι ύστερα από απαίτηση πολλών θεατών για οικονομικότερη μετακίνηση προς το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, το Φεστιβάλ συνεργάζεται για πρώτη φορά φέτος με τα ΚΤΕΛ Αργολίδας.(Έτσι ο θεατής, αγοράζοντας το εισιτήριό του για μια από τις παραστάσεις του Φεστιβάλ, έχει έκπτωση 45%, δηλαδή πληρώνει 10 αντί για 19 ευρώ).

Η «πρεμιέρα» των αγγλικών υπέρτιτλων ειδικά στο αρχαίο δράμα, θα μπορούσε να καθιερωθεί και σε άλλα φεστιβάλ, ιδιαίτερα όσα βρίσκονται κοντά σε περιοχές με μεγάλη τουριστική κίνηση. Είναι ίσως τολμηρό να ονειρεύεται κανείς, υπέρτιτλους και σε άλλες γλώσσες, ανάλογα με την τουριστική γεωγραφία μιας περιοχής-όμως φανταστείτε πόσο θα μπορούσε να αναζωογονήσει τα οικονομικά των θιάσων που έχουν το άγχος να ολοκληρώσουν τις καλοκαιρινές περιοδείες τους, χωρίς να φορτωθούν με χρέη.

Και είναι ίσως ρομαντικό, αλλά φανταζόμαστε τους ταλαντούχους καλλιτέχνες, οι οποίοι ανακυκλώνονται σε πολλά θεματικά φεστιβάλ της Αθήνας, να συνενώνονται σε ένα στιβαρό πρόγραμμα θεατρικών εκδηλώσεων- που να «μιλά» και ξένες γλώσσες-αλλάζοντας τη μίζερη εικόνα της πρωτεύουσας, χωρίς να παράλληλα να κάνουν κάποια έκπτωση στο καλλιτεχνικό τους όραμα. Αν αναλογιστεί κανείς πόσα έργα στην αγγλική γλώσσα ανεβαίνουν ή πόσα βασίζονται σε βιβλία ή κείμενα ήδη μεταφρασμένα στα αγγλικά, η ιδέα δεν περιορίζεται μόνο στο πρόσφορο αρχαίο δράμα.

Πληροφορίες: www.greekfestival.gr

Μάνια Στάικου