Η Πατρίσια Απέργη και η ομάδα «Αερίτες», συμμετέχουν για τρίτη φορά στο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας (17-24 Ιουλίου), με την παράστασή τους «Πλάνητες» που θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας, στις 22 Ιουλίου. Το ταξίδι, η μετανάστευση αλλά και η προσπάθεια ενσωμάτωσης αποτελούν μερικούς από τους θεματικούς πυρήνες της νέας τους δουλειάς που υποστηρίζεται από το Κέντρο Χορού Ισιδώρα Ντάνκαν.

Οι «Πλάνητες» έχουν ήδη  ταξιδέψει στο εξωτερικό: πρώτοι σταθμοί ήταν  το Ντίσελντορφ, η Δρέσδη, το Λονδίνο, η Βαρκελώνη, το Μπέρμιγχαμ, η Κύπρος (Πλατφόρμα Σύγχρονου Χορού). Μετά την Καλαμάτα, στις 22 Ιουλίου, το πρόγραμμά της περιοδείας τους περιλαμβάνει παραστάσεις εκ νέου στη Δρέσδη, στη Μπιενάλε Χορού της Λυών, στη Λειψία και στο Παρίσι.

Αντλείτε έμπνευση για τη χορογραφία σας «Πλάνητες», από το αστικό τοπίο, όπως και στις προηγούμενες δουλειές σας;

Ναι. Ουσιαστικά η νέα παράσταση «Πλάνητες», ολοκληρώνει μια τριλογία που ξεκίνησε με τις χορογραφίες «d.όπα!» και «era. Po. Vera». Είναι τρία έργα που με διαφορετική κινητική έρευνα και δραματουργική προσέγγιση, εμπνέονται και αντλούν θέματα από το αστικό περιβάλλον.

Αυτή η ανάγκη δημιουργήθηκε επειδή είμαι παιδί της πόλης, όπως και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Λαμβάνουμε ερεθίσματα από τον τόπο στον οποίο ζούμε. Στους «Πλάνητες», η αρχική ιδέα είχε να κάνει με την έννοια του ταξιδιού. Στο κινητικό κομμάτι θελήσαμε να ερευνήσουμε χορούς που είναι συνδεδεμένοι με πολυταξιδεμένους ανθρώπους ή λαούς.

Γι’ αυτό και ερευνήσαμε τους αφρικανικούς, κέλτικους χορούς και το φλαμένκο των τσιγγάνων.  Και μας ενδιέφερε τι συμβαίνει όταν το «ξένο στοιχείο» εγκαθίσταται σε έναν τόπο-ποια στοιχεία η τοπική κοινωνία αγκαλιάζει και ποια απορρίπτει. Το θέμα της μετανάστευσης, απασχολεί όλες τις αναπτυγμένες χώρες, του κόσμου, την Αθήνα, βεβαίως αλλά και πολλές άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, τα τελευταία χρόνια. Δεν μιλάμε βέβαια στο έργο μόνο για μετανάστευση-αναγκαστική ή μη-αλλά για οποιαδήποτε μορφής ταξίδι.

Ποιο είναι το δραματουργικό πλαίσιο για τους «Πλάνητες»;

Το έργο υποστηρίζουν πέντε άνδρες χορευτές. Η ιδέα για άνδρες ερμηνευτές προέκυψε ενστικτωδώς. Αρχετυπικά, ο άνδρας φεύγει από το σπίτι, ενώ η γυναίκα συμβολίζει το σπίτι, την οικογένεια κ.τ.λ. Αυτός είναι και ο λόγος που καταλήξαμε σε πέντε άνδρες-οι οποίοι-ανάλογα με τις συνθήκες και τα βιώματά τους-άλλοτε είναι εχθροί, άλλοτε γίνονται θύματα ή θήτες. Τούς συνδέει το ταξίδι και οι δυσκολίες. Για εμάς ουσιαστικό είναι τι συλλέγεις κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Κάτι που οι άλλοι μπορεί να θεωρούν ασήμαντο, όμως για σένα αποτελεί το απόσταγμα, την ουσία του ταξιδιού, τις αναμνήσεις σου, κάτι που σε δένει με όσα άφησες πίσω. Ο κάθε χορευτής μπορεί να ξεδιπλώνει τη δική του ιστορία ή οι «αφηγήσεις» να είναι ομαδικές. Δεν αντιμετωπίζουμε μονομερώς τα πράγματα.

Andreas Endermann

Η ομάδα μας είχε την τύχη να επιλεγεί από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Modul Dance,  το οποίο προωθεί  τη σύμπραξη και τη συνεργασία ανάμεσα σε μια σειρά κέντρων χορού της Ευρώπης. Το κάθε κέντρο χορού προτείνει κάποιους καλλιτέχνες από τη χώρα του και την Ελλάδα εκπροσωπεί το Κέντρο Χορού Ισιδώρα Ντάνκαν. Μας επέλεξαν από το Modul Dance, έχοντας δει βέβαια και προηγούμενες δουλειές μας και είχαμε  σημαντική υποστήριξη από πολλά και διαφορετικά κέντρα χορού στην Ευρώπη. Έτσι μας δόθηκε η δυνατότητα να ταξιδέψουμε για τη δημιουργική διαδικασία της παραγωγής. Στη Βαρκελώνη μελετήσαμε το φλαμένκο, στην Ισλανδία τους κέλτικους χορούς, στη Λυών κάναμε μια εξειδίκευση στους αραβικούς και αφρικανικούς χορούς...

Όλα αυτά τα ταξίδια μας έδωσαν πολλά πράγματα. Το να συνδιαλέγεσαι, να μαθαίνεις από καλλιτέχνες που αντίστοιχα ασχολούνται με τα ίδια πράγματα σε διαφορετικά μέρη, είναι πολύ εποικοδομητικός διάλογος. Φυσικά, αντλήσαμε εικόνες και μάς δόθηκαν επίσης και εργαλεία.

Γυρίσαμε πιο πλούσιοι από αυτά τα ταξίδια μας. Από την άλλη πλευρά, όσα συμβαίνουν στη χώρα μας, τα βιώνουμε έντονα και πολύ βίαια στο πετσί μας. Για εμάς ήταν πολύ σημαντικό που μας δόθηκε η δυνατότητα με αυτόν τον τρόπο να κάνουμε δημιουργικά πράγματα, να μιλήσουμε γι ‘ αυτό που στην ουσία-είναι ο σύγχρονος χορός. Η θεματολογία και το κινητικό μέρος του, επηρεάζονται από το σήμερα. Το να μιλήσεις γι’ αυτό που βιώνεις τώρα-είναι ό,τι πιο αληθινό και ειλικρινές μπορείς να κάνεις…

Ταξιδέψετε αλλού για να μπορέσετε να μιλήσετε για το «τώρα». Γιατί χρειαζόσασταν αυτή την απόσταση;

Φαίνεται οξύμωρο. Όμως η αλήθεια είναι ότι το σύνολο των Ελλήνων καλλιτεχνών, έχουν σχεδόν μηδενική δυνατότητα να δημιουργήσουν εδώ. Δεν υπάρχει κάποια υποστήριξη-άλλωστε πάντα ο χορός ήταν «ριγμένος» σε σχέση με άλλες τέχνες. Αν εξαιρέσουμε κάποιους θεσμούς, όπως το Φεστιβάλ Αθηνών ή το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, κρατική μέριμνα δεν υφίσταται. Επομένως το γεγονός ότι μας δίνεται η δυνατότητα να ταξιδέψουμε στο εξωτερικό και να φέρουμε πράγματα εδώ, είναι σημαντικό εργαλείο. Η ομάδα αποτελείται από Έλληνες που δουλεύουν και εργάζονται στη χώρα μας. Σαφώς και δεν αποκλείω διεθνείς συνεργασίες, αλλά η δική μου επιλογή είναι να δουλεύω στην Ελλάδα.

Το σχόλιο σας για το δύσκολο ταξίδι μας στα κύματα της κρίσης;

Είμαι τώρα λίγο πιο αισιόδοξη, γιατί μόνο μαύρο μας επιτρέπουν να βλέπουμε. Μάς έχουν κάνει να δεχόμαστε να είμαστε με σκυμμένο το κεφάλι-κι αυτό συνιστά ρήξη με την αξιοπρέπεια. Αυτός ο λαός διαθέτει δύναμη, δεν του αξίζει κάτι τέτοιο. Η πλειονότητα όσων ταξιδεύουν στο εξωτερικό, συναντούν την επιτυχία.

Στο δικό μας τομέα, δεν υπάρχει μεγάλη ομάδα χορού στον κόσμο που να μην έχει κάποιον Έλληνα χορευτή στο δυναμικό της. Οι Έλληνες χορογράφοι με τις δικές μας δυνάμεις ταξιδεύουμε στο εξωτερικό και πάμε πάρα πολύ καλά. Δυστυχώς, όμως όσοι κρατούν τα ηνία της χώρας δεν κάνουν κάποια προσπάθεια να μας στηρίξουν. Θα μπορούσε ο χορός να αποτελέσει σημαντικό «εξαγώγιμο προϊόν». Οφείλουμε να μιλάμε για το παρελθόν και την Ιστορία μας με περηφάνια, αλλά να βλέπουμε ότι υπάρχουν και μυαλά που μπορούν να γεννήσουν καινούργια πράγματα και έχουν αναγνώριση στο εξωτερικό…

Πληροφορίες: «Πλάνητες» από την ομάδα «Αερίτες» στο 20ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Παράσταση στις 22 Ιουλίου, στην κεντρική αίθουσα του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας. Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ (πρώτη ζώνη), 12 ευρώ (δεύτερη ζώνη), 10 ευρώ (φοιτητικό και μειωμένο), 8 ευρώ (τρίτη ζώνη περιορισμένης ορατότητας). Πληροφορίες για εισιτήρια στο Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας,  10:00-13:00 & 18:30-21:00 καθημερινά  (εκτός Κυριακής & απογεύματος Σαββάτου). Αγορά μέσω πιστωτικών καρτών καρτών (Visa και Mastercard) τηλ: 27210 97610 & 27210 97630 ,  φαξ: 27210 97613.

Μάνια Στάικου