Ζωή Δημητρίου: «Διαρκώς διαπραγματευόμαστε τα πρέπει με τα θέλω»

zoi-dimitriou-diarkos-diapragmateuomaste-ta-prepei-me-ta-thelo

ΤΕΤΑΡΤΗ, 16 ΜΑΙΟΥ 2012

Η ανερχόμενη χορογράφος και χορεύτρια, Ζωή Δημητρίου, μιλά στο click@Life για το νέο χοροθεατρικό θέαμα «You May!», που έχει δημιουργήσει και παρουσιάζει στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, από την Πέμπτη 24 έως την Κυριακή 27 Μαΐου.

Προτείνοντας νέες μορφές σκηνικής αφήγησης, με τολμηρή διεύρυνση της χορευτικής γλώσσας, το «You May!» εκτοξεύεται στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά και της αχαλίνωτης πραγματικότητας, διερευνώντας τα όρια της επιθυμίας, της αντοχής, της ανοχής και των κινδύνων που ελλοχεύουν στη σύγχρονη κοινωνία, με τη ριψοκίνδυνη και αυστηρή δομή της.

Οι θεωρίες για την «κοινωνία του ρίσκου» αναδεικνύουν τις αρνητικές πλευρές της προόδου, όπως η πυρηνική απειλή, οι κλιματικές αλλαγές και η οικονομική κρίση, οι οποίες καθορίζουν τις κοινωνικές συγκρούσεις, δημιουργώντας στον σύγχρονο άνθρωπο φόβους, αγωνίες και απωθημένα.

Μια γυναίκα και ένας άντρας σε πτώση. Είναι επιθυμία τους να αφεθούν στην πτώση; Είναι που τους προκάλεσε το βλέμμα του άλλου ή αμφισβητήθηκαν από τους θεατές-μάρτυρες;

Αυτές είναι οι χορογραφικές αναρωτήσεις της Ζωής Δημητρίου και, καθώς τις αφήνει να αιωρούνται και να υφαίνονται από τη γλώσσα του σώματος των χορευτών της, μας μιλά για όσα επιθυμεί να εκφράσει μέσα από την παράσταση.

Πώς είναι το τοπίο της χορογραφίας;

Ένα τοπίο γεγονότων, μια σκαλωσιά που υποστηρίζει διάφορες επιφάνειες, στις οποίες μπορούμε να προβάλλουμε τις επιθυμίες μας, μια σειρά ανοιχτών δυνατοτήτων, όπου οι κανόνες, οι οποίοι τίθενται, γεννιούνται στις ανταλλαγές μεταξύ των δύο περφόρμερς και του κοινού.

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης αυτής της δημιουργίας;

Το «You May!» είναι επηρεασμένο -πέρα από την αριστουργηματική ταινία «La Jetée» (1962) του πρωτοπόρου Γάλλου κινηματογραφιστή Chris Marker- και από τον φιλόσοφο Slavoj Zizek, ο οποίος μιλάει για την κοινωνία της επιλογής, όπου, επειδή σήμερα υπάρχει τέτοια πληθώρα επιλογής, η υπόγεια διαταγή πλέον είναι ότι πρέπει να μπορείς και να χαίρεσαι για αυτό, αφού η κοινωνία έχει προνοήσει για σένα να μπορείς.

Όλη μας η ζωή είναι ένας αδιάκοπος αγώνας ανάμεσα στα πρέπει και τα θέλω;

Πιστεύω ότι στη ζωή μας διαρκώς διαπραγματευόμαστε τα πρέπει με τα θέλω. Αυτό που είναι σημαντικό θεωρώ πως είναι η ικανότητα να διακρίνουμε πότε τα θέλω μας είναι αληθινά δικά μας, πότε είναι κατασκευάσματα άλλων και με βάση ποιες αξίες ακολουθούμε τα εκάστοτε «πρέπει».

Αν μπορούσατε να σκεφτείτε μία πνευματικά εμπνευσμένη αντίδραση ενάντια στο παγκόσμιο σύστημα αναπαραγωγής ενοχών, ανοχών και προσωπικής ανευθυνότητας, ποια θα ήταν αυτή;

Νομίζω ότι η ελευθερία και η δυνατότητα έκφρασης, μαζί με την κατάλληλη δράση είναι από τις πιο ουσιαστικές μορφές απάντησης σε όποιο σύστημα αναπαραγωγής ενοχών, ανοχών και προσωπικής ανευθυνότητας. Προσωπικά, η δική μου στάση στα πράγματα βρίσκει έκφραση μέσα από το έργο μου.

Ποια είναι η εσωτερική κινητήρια δύναμη που ωθεί το σώμα στον χορό;

Η ανάγκη επικοινωνίας, θα έλεγα, σε ένα μη λεκτικό επίπεδο, όπου, ίσως, πιο αρχέγονα αισθήματα μπορούν να ερμηνευτούν και να συναισθανθούν.

Ο χορός είναι ένας απόλυτα φυσικός τρόπος, για να οδηγήσει κανείς την ψυχή του σε έκσταση;

Ο χορός είναι κάτι που όλοι μας βιώνουμε στη ζωή μας σε διαφορετικά πλαίσια, οπότε, ναι, είναι μία πάρα πολύ φυσική έκφραση της ανθρώπινης φύσης που, ενίοτε, μπορεί να οδηγήσει σε ψυχική ανάταση.

Ο θρυλικός χορευτής Νιζίνσκυ πίστευε πως ο καλλιτέχνης είναι μια μαριονέτα του Θεού. Έχετε αισθανθεί ποτέ έτσι;

Βρίσκω την αντίληψη ότι ο καλλιτέχνης είναι μαριονέτα του Θεού κάπως ρομαντική. Για μένα, πιστεύω ότι ο καλλιτέχνης είναι ένας άνθρωπος ευαίσθητος, ώστε να μπορεί να αντιλαμβάνεται τα όσα συμβαίνουν γύρω του και ικανός να τα εκφράσει με έναν τρόπο διαφορετικό από τη στυγνή πραγματικότητα.

Ταυτότητα παράστασης: καλλιτεχνικός διευθυντής - χορογράφος: Ζωή Δημητρίου, μουσικός συνθέτης: Andy Pink, δραματουργός: Michael Pinchbeck, σκηνικά - κοστούμια: Ingrid Hu, φωτισμοί: Chahine Yavroyan, συμπαραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, Ομάδα Ζωής Δημητρίου & Laban Theatre (Λονδίνο).

Πληροφορίες: Μικρή Σκηνή-Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, Λεωφόρος Συγγρού 107-109, Αθήνα, τηλ.: 210 9005800. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: 24 – 27 Μαΐου, στις 21.00. Τιμές εισιτηρίου: 18 ευρώ, 10 ευρώ (φοιτητικό, νεανικό, 65+, ΑΜΕΑ). Πώληση εισιτηρίων: 210 9005800 (Δευτ.-Κυρ.: 9:00-21:00). Εκδοτήρια εισιτηρίων της Στέγης: Δευτ.-Κυρ: 12:00-21:00 (γίνονται δεκτές πιστωτικές κάρτες MasterCard και Visa), καταστήματα: Ελευθερουδάκης, Public, Παπασωτηρίου, Ianos, μηχανήματα easy pay σε επιλεγμένα καταστήματα της τράπεζας Πειραιώς. Άνετη & οικονομική στάθμευση εντός του κτιρίου της Στέγης (είσοδος από την οδό Λεοντίου), 5 ευρώ / 3 ώρες, ωράριο λειτουργίας: Δευτ.–Κυρ. 08:00 – 01:00, τηλ.: 213 0 023192.

ΓΙΩΡΓΟΣ Σ. ΚΟΥΛΟΥΒΑΡΗΣ