Ο Λούης Γεράρδος βρέθηκε πριν από λίγες ημέρες νεκρός στο διαμέρισμαά του στον Άγιο Παντελεήμονα. Ένας σχεδιαστής που θα μπορούσε να έχει κάνει διεθνή καριέρα, ένας δημιουργός που έγραψε ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία της ελληνικής μόδας. Της Σάντυς Τσαντάκη.

Θυμάμαι το ατελιέ του Λούη Γεράρδου στο Κολωνάκι, στις ασπρόμαυρες εποχές που γίνονταν σιγά-σιγά χρωματιστές, σχεδόν ιλουστρασιόν. Ένας ήσυχος δημιουργός, πάντα καλοντυμένος, με το σταυρωτό του σακάκι και τη μούσα του, Μιμή Ντενίση, να φωτογραφίζεται με λευκή μουσελίνα από τη συλλογή του σχεδιαστή με τίτλο «Ελγίνεια Μάρμαρα», κολεξιόν που είχε παρουσιάσει και στο Λονδίνο. 

Αγαπούσε τη μόδα και τη Φολέγανδρο. Louis Gerardos διάβαζε κανείς στην υποδοχή στη νησιώτικη μπουτίκ του ενώ στις ετικέτες των ρούχων του οι ετικέτες έγραφαν Haute Couture Louis Gerardos Athenes, με κάτι από υψηλή ραπτική, κάτι από Παρίσι, έντονη διάθεση εξωστρέφειας. 

Αγαπούσε και το θέατρο, τον κινηματογράφο, τα περιοδικά. Τη ζωή στο ατελιέ. Γιατί ο Λούης Γεράρδος συνήθιζε να λέει στις συνεντεύξεις του πως δεν είχε βρεθεί τυχαία στη μόδα καθώς την είχε επιλέξει ήδη από πολύ νωρίς στη ζωή του όταν ακόμη έβλεπε τις μοδίστρες να ράβουν τα ρούχα της μητέρας του και παρατηρούσε τις καλοντυμένες γυναίκες στους δρόμους της Αθήνας.

Μόλις τελείωσε το σχολείο, ήδη από τα 18 του, βρέθηκε στο ατελιέ του Γιάννη Τσοπανέλλη, για να μάθει από κοντά τις τεχνικές της ραπτικής, σε μια εποχή που οι γυναίκες ήταν εκείνες που πειραματίζονταν με πατρόν και κλωστές. Στις αρχές της δεκαετίας του '60 τον ξεχώρισαν σχεδιαστές από το Παρίσι, αλλά εκείνος έπρεπε να πάει στον στρατό για να ξαναβρεθεί στα 22 του στον οίκο Τσοπανέλλη.

Το 1966, ο Λούης Γεράρδος αποφασίζει να ρισκάρει και με ελάχιστα χρήματα νοικιάζει διαμέρισμα στη Σκουφά στο Κολωνάκι και ανοίγει τον δικό του οίκο μόδας… Και το 1972 μετακομίζει το ατελιέ του στην Τσακάλωφ, εκεί όπου σκηνοθετεί και την πρώτη του επίδειξη μόδας.

Τι θα θυμόμαστε από τις συλλογές του Γεράρδου; Τις ρίγες και τα χρώματα, τα πλισαρίσματα, τις διαφάνειες, τη γούνα με τη μουσελίνα, κλασικά βραδινά φορέματα και ταγέρ σε στιλ Δυναστείας, ιδανικά για σύγχρονες και μεταμοντέρνες Αλέξις και Κριστλ.

Από τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας του; Όταν έντυσε την Jacqueline Bisset για την ταινία The Greek Tycoon το 1977 με ένα υπέροχο, μακρύ, μαύρο λευκό φόρεμα με άνοιγμα και ζώνη, κάτι ανάμεσα σε πιτζάμα και shirtdress ή πουκάμισο-φόρεμα. Είχε ντύσει και την Μπέτυ Αρβανίτη για τη σειρά του BBC, Who pays the ferryman, όπως και για τη σκηνή, αλλά και τη Νανά Μούσχουρη για εμφανίσεις της στο Παρίσι, τη Cindy Crawford, στα πρώτα της εξώφυλλα.

Σε μια εποχή που κάθε χώρα τιμά τους σχεδιαστές της, ο Λούης Γεράρδος μας λείπει ήδη. Η ματιά του, η προσωπική του σφραγίδα μπροστά και πίσω από την βιτρίνα. Τι θα θυμούνται άραγε χρόνια μετά άνδρες και γυναίκες από την ελληνική μόδα του τότε; Υπήρχαν οι σχεδιαστές που έγραψαν το όνομά τους με πυροτεχνήματα και άλλοι που προτίμησαν να παίζουν με υφάσματα από την αρχή μέχρι το τέλος, για να αποσυρθούν πριν σβήσει το χειροκρότημα. 

ΣΑΝΤΥ ΤΣΑΝΤΑΚΗ
www.sandytsantaki.com