14η Φεβρουαρίου: οδηγός επιβίωσης για... εργένηδες

14i-febrouariou-odigos-epibiosis-gia-ergenides

ΠΕΜΠΤΗ, 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

Λουλούδια, καρδούλες, σοκολατάκια, αρκουδάκια και ένα σωρό άλλα «ξωτικά» του Αγ. Βαλεντίνου κατακλύζουν τις βιτρίνες, τους δρόμους και τα χέρια των ερωτευμένων, που σχεδόν ψυχαναγκαστικά γιορτάζουν την 14η Φεβρουαρίου, σαν να είναι η τελευταία μέρα της τόσο πολυδιαφημισμένης σχέσης τους.

Τι γίνεται με τους εργένηδες όμως; Μήπως πρέπει να κρυφτούν στο «μοναχικό» τους καβούκι ως ένδειξη διαμαρτυρίας (ντροπής για τους πιο προκλητικούς) σε περίπτωση που χαλάσουν την αισθητική των απανταχού κατακόκκινων και σοκολατένιων ερωτευμένων; Το click@Life απαντάει κατηγορηματικά όχι και σας προτείνει τον οδηγό επιβίωσης για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Υπομονή, μέρα είναι θα περάσει.

Facebook status…εργένης

Η εμμονή της κοινωνικής δικτύωσης να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή αν είσαι μόνος σου ή όχι, εκτός του ότι πρέπει επιτέλους να σταματήσει, είναι αν μη τι άλλο «ρατσιστική», σε τέτοιο σημείο μάλιστα, που ενδέχεται το profile του εργένη να μη λειτουργεί καν την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου (δεν έχει το δικαίωμα, με άλλα λόγια, καθότι εργένης).

Μην πτοείστε καθόλου. Αντίθετα, καλό θα ήταν, για τη δική σας αισθητική (για να γλιτώσετε τις απανταχού εκδηλώσεις …ηλεκτρονικής αμέριστης ευτυχίας), φίλοι εργένηδες να μην ανοίξετε καν το laptop σας. Μαζευτείτε με φίλους και διασκεδάστε.

Οι χωρισμένοι δε γιορτάζουνε ποτέ;

Το παλιό λαϊκό άσμα που υμνούσε την «καταδίκη» των χωρισμένων στη μόνιμη δυστυχία, είναι από άλλη δεκαετία και ούτε για ένα λεπτό δεν πρέπει να σας περάσει η σκέψη να το υιοθετήσετε. Εάν είστε πρόσφατα χωρισμένος και μέχρι πρότινος (ένα ακριβώς χρόνο για την ακρίβεια) είχατε συνηθίσει να γιορτάζετε τη συγκεκριμένη ημέρα…οικειοθελώς μάλιστα, αναζητήστε μία χείρα βοηθείας από το κοντινό σας περιβάλλον.

Φίλοι και συγγενείς πρέπει να γίνουν η σκιά σας τη συγκεκριμένη ημέρα, γιατί είστε στην ομάδα «υψηλού κινδύνου», με απλά λόγια είστε ένα βήμα από το να αρπάξετε το κινητό και να αναζητήσετε τις παλιές αγάπες. Ακολουθείστε ένα άλλο άσμα καλύτερα, που λέει «για τις παλιές αγάπες μη μιλάς» και υπομονή.

Στο βωμό του χρήματος

Όλοι κατά βάθος γνωρίζουμε, ότι η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, τουλάχιστον στην σημερινή της σύγχρονη μορφή, δεν είναι τίποτα άλλο από μία ευκαιρία για οικονομικό κέρδος. Αυτό που έλεγαν οι μανάδες μας «τα ζαχαροπλαστεία και τα ανθοπωλεία χαίρονται σήμερα» αυτό ακριβώς συμβαίνει. Άρα δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος, να μεγαλοποιείτε τις (ανεκδιήγητες συνήθως) εκδηλώσεις χαράς που βλέπετε γύρω σας. Σκεφτείτε απλά ότι τουλάχιστον εσείς αυτή τη φορά, δεν ξοδευτήκατε.

Εργένης από ανάγκη…

Αν πάλι ανήκετε στην κατηγορία εκείνων, που επιθυμούν διακαώς να γιορτάσουν σήμερα (ο λόγος παραμένει άγνωστος και ο καθένας τελικά φέρει την ευθύνη των πράξεών του), τότε δεν έχετε παρά να βγείτε και να διασκεδάσετε, ελπίζοντας ότι κάποιος/ κάποια θα αδράξει επίσης την ευκαιρία του εορτασμού για να ανακαλύψει τον/τη δική του…βαλεντίνο/α.

Προσοχή όμως γιατί ο «διάολος έχει πολλά ποδάρια» και η ημέρα πολλές παγίδες. Έχετε πάντα κατά νου, αυτό που λένε οι πιο …περπατημένοι «δεν υπάρχουν άσχημοι άνθρωποι, αλλά άνθρωποι που δεν …πίνουν πολύ» και ο νοών νοείτω…

Ή από επιλογή;

Στην περίπτωση που είστε ο συνειδητοποιημένος εργένης, τύπου «είμαι μόνος μου, ε και;» δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα από τη σημερινή ημέρα. Είστε το απόλυτο «είδωλο» που ούτε επηρεάζεται από εκδηλώσεις, αγάπης, ούτε από λουλούδια (τα οποία πολλές φορές φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα από τα αναμενόμενα- δεν αρέσουν σε όλους ως προσφορά αγάπης εξάλλου), ούτε από κάθε λογής ερωτικό τραγούδι, που ξαφνικά ξεθάβουν από τα κιτάπια τους τα ζευγαράκια.

Ιδανική λύση ωστόσο για τη σημερινή μέρα είναι να αγοράσετε εσείς στον εαυτό σας ένα δώρο, σοκολατάκια- που ικανοποιούν και τον ουρανίσκο- και να τα προσφέρετε στον εαυτό σας, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για αυτό που είστε και πίστης στην πεποίθηση του εορτασμού του αντι-βαλεντίνου.

Ό,τι και να κάνετε όμως τη 14η Φεβρουαρίου, θυμηθείτε να αποφύγετε τα «ζευγαράκια». Όσες αντιστάσεις και να έχετε ως άνθρωπος, κάποια στιγμή μπορεί να υποκύψετε…Πόσο να αντέξετε πια;

Σόφη Ζιώγου