Η επικονδυλίτιδα ή έξω επικονδυλίτιδα (lateral epicondilitis) ή tennis elbow, επηρεάζει το 2% του γενικού πληθυσμού. Ο φυσιοθεραπευτής Χάρης Ντατσής μας εξηγεί περισσότερα.

Κατά την κλινική εξέταση ο ασθενής εμφανίζει άλγος στον έξω κόνδυλο του βραχιονίου (έξω πλευρά του αγκώνα), που γίνεται πιο έντονος κατά την ψηλάφιση – πίεση. Ο πόνος μπορεί να επεκτείνεται και κατά μήκος του αντιβραχίου και γίνεται ιδιαίτερα έντονος κατά την διάρκεια κάποιας χειρονακτικής εργασίας αλλά και στην προσπάθεια κάμψης του καρπού ενώ αυτός όπως και ο αγκώνας είναι σε έκταση.

Το κυρίαρχο χέρι (dominant arm) επηρεάζεται σε περισσότερους από τους μισούς ασθενείς και έχει επικρατήσει ο όρος tennis elbow επειδή στους μισούς από τους παίχτες του τέννις εμφανίζονται ενοχλήσεις στην έξω πλευρά του αγκώνα (έξω κόνδυλο του βραχιονίου).

Ο λόγος του άλγους στην περιοχή του αγκώνα και περιφερικότερα οφείλεται κυρίως στην εκφύλιση της έκφυσης του τένοντα του βραχέως εκτείνοντος τον καρπό που γίνεται λόγω επαναλαμβανόμενων τραυματισμών ή λόγω της πτωχής αιμάτωσης στην περιοχή. Η επικονδυλίτιδα είναι μία πάθηση όπου αναπτύσσεται έντονος πόνος στους τένοντες του αγκώνα εξαιτίας έντονης ή /και παρατεταμένης άσκησης πίεσης στους μύες (σύνδρομο υπερχρησης .

Τα συμπτώματα της πάθησης περιλαμβάνουν:

-πόνο στην έξω ή έσω πλευρά του αγκώνα – δεν αποκλείεται ο πόνος να μεταφέρεται και στον πήχυ ή στον ώμο

- δυσκαμψία (κυρίως τα πρωινά) ή παραμόρφωση του αγκώνα

- έντονος ερεθισμός και «κοκκίνισμα»

- αδυναμία έκτασης του καρπού και άρσης αντικειμένων

- πόνος ακόμη και σε περιπτώσεις χειραψίας

Η εμφάνιση των συμπτωμάτων της επικονδυλίτιδας απαιτεί την άμεση προσφυγή του ασθενούς σε φυσικοθεραπευτή, καθώς η νόσος δεν μπορεί να θεραπευτεί από μόνη της. Ο πόνος θα γίνεται εντονότερος, σε σημείο να εμποδίζει την εργασία, και η δυσκαμψία θα επιδεινώνεται.

Η θεραπεία απαιτεί ακινητοποίηση για ορισμένο διάστημα και, ανάλογα με το είδος και τη σοβαρότητα της πάθησης, φαρμακευτική αγωγή, εφαρμογή πάγου/θερμότητας ή χειρουργική επέμβαση. Η φυσικοθεραπεία μπορεί να αποτελέσει μέθοδο θεραπείας από μόνη της ή συνδυαστικά με κάποια από τις παραπάνω, πάντα με εξαιρετικά αποτελέσματα σε βάθος χρόνου. Μάλιστα, ποσοστό άνω του 85% των ασθενών θεραπεύεται αποκλειστικά με συντηρητική αγωγή και φυσικοθεραπεία. Στη «φαρέτρα» της φυσικοθεραπείας περιλαμβάνονται μέθοδοι όπως:

* Manualtherapy (χειροπρακτική )

* κινησιοθεραπεία

* Βελονισμός

* λειτουργική επανεκπαίδευση με stretching και προοδευτικό πρόγραμμα ενδυνάμωσης των μυών

* Ηλεκρτοθεραπεία

* Taping

Ντατσής Χάρης
Φυσικοθεραπευτής