Ο Γιώργος Παπαδόγαμβρος, ο νέος σχεδιαστής από την Κηφισιά, στο ατελιέ του οποίου ράβονται οι πιο καλοντυμένοι άνδρες από το χώρο των επιχειρήσεων, του αθλητισμού και της τέχνης, έχει βοηθήσει πολλούς να βρουν το στιλ τους και είναι από τους πλέον κατάλληλους για να δώσει συμβουλές.

Ο Παπαδόγαμβρος είναι γιος και εγγονός ραφτάδων, (παππούς του είναι ο γνωστός ράφτης Γιαννέτος) και ακολούθησε την οικογενειακή παράδοση σπουδάζοντας μόδα και σχέδιο στην Ιταλία.

Τα τελευταία 15 χρόνια στο ατελιέ του στην Κηφισιά χρησιμοποιεί τα πιο σύγχρονα ψηφιακά μέσα, αλλά και τις πιο κλασικές παραδοσιακές τεχνικές για να δημιουργήσει τα διάσημα, πλέον, χειροποίητα κοστούμια του που έχουν φανατικούς πελάτες, ανάμεσα στους οποίους γνωστοί επιχειρηματίες, άνθρωποι της τέχνης, αθλητές όπως ο Τζιμπριλ Σισέ αλλά και αμέτρητοι γαμπροί οι οποίοι τον εμπιστεύονται για το γαμπριάτικο κοστούμι τους.

Μάλιστα, είναι τέτοια η πίεση από τις συζύγους πολλών από τους καλύτερους πελάτες της Αθήνας οι οποίοι ράβονται στον Παπαδόγαμβρο, που τώρα επεκτείνει πλέον τη δραστηριότητά του και σε αποκλειστικά βραδυνά φορέματα και νυφικά για επιλεγμένες πελάτισσες. Ας μείνουμε, όμως, στο ανδρικό κοστούμι και ας δούμε ποια είναι τα “μυστικά” ενός καλοραμμένου, ποιοτικού και διαχρονικού ρούχου.

Εν αρχή ήν το πατρόν

Ένα καλό κοστούμι “χτίζεται”, όπως λέει, πάνω στο κάθε σώμα. Κάθε άνδρας έχει ξεχωριστό σώμα, αλλά και τον ιδιαίτερο τύπο του και ο ράφτης είναι εκείνος που θα διαμορφώσει το “πατρόν”, το σχέδιο δηλαδή που ταιριάζει καλύτερα στον καθένα.

Ο Παπαδόγαμβρος αφιερώνει αρκετό χρόνο σε κάθε πελάτη, με μετρήσεις και διαδοχικές πρόβες, μέχρι να καταλήξει στο ιδανικό σχέδιο.
Είναι δουλειά του καλού ράφτη, εξηγεί, να προσαρμόσει το πατρόν σε κάθε περίπτωση έτσι ώστε να ταιριάξει το κοστούμι αναδεικνύοντας προσόντα αλλά και κρύβοντας ίσως κάποιες ατέλειες.

Από τη στιγμή που διαμορφώνεται το πατρόν, κάθε καινούριο κοστούμι που ράβεται είναι διαφορετικό, μοναδικό και εναπόκειται στη συνεργασία ράφτη και πελάτη να επιλεγούν τα κατάλληλα υφάσματα για κάθε περίπτωση.

Ύφασμα
Τα καλά κοστούμια κατασκευάζονται κατά κανόνα από μάλλινο ύφασμα. Στις υψηλές ποιότητες βρίσκουμε μείγματα μαλλιού με κασμίρι ή ακόμα και καθαρό κασμίρι. Για το καλοκαίρι, υπάρχει και η λύση του λινού και του μεταξιού, αλλά και πάλι τα περισσότερα καλοκαιρινά κοστούμια φτιάχνονται από ειδικά επεξεργασμένο, δροσερό μαλλί.

Τα “super”

Συνήθως η ποιότητα της ίνας μετριέται με το χαρακτηρισμό S, “super” 120, 140, μέχρι 180 ή και 200 από κάποιους κατασκευαστές. Στην πραγματικότητα η ένδειξη “super” δεν αναφέρεται στην ποιότητα, αλλά στo μήκος της αρχικής ίνας και την λεπτότητα του τελικού νήματος.

Όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός, τόσο πιο λεπτή η ίνα, τόσο πιο απαλό το ύφασμα. Όμως χρειάζεται προσοχή: Δεν είναι απόλυτος δείκτης ποιότητας, ενώ τα πολύ λεπτά υφάσματα είναι πιο ευαίσθητα, τσαλακώνουν εύκολα, είναι πιο ακριβά και δεν συνιστώνται για καθημερινό ντύσιμο.

Πολλοί κατασκευαστές, όπως π.χ. ο Zegna δεν χρησιμοποιούν την ένδειξη “super” αλλά άλλες ενδείξεις, όπως Milmil 15, για παράδειγμα.
Ένας τρόπος να ελέγξετε το ύφασμα είναι να το σφίξετε και να το τσαλακώσετε με το χέρι. Εάν επανέρχεται γρήγορα χωρίς να αφήνει σημάδια, αυτό είναι καλή ένδειξη.

Αγγλικό ή ιταλικό κόψιμο;
Παραδοσιακά, υπήρχαν δύο βασικά στιλ, το Αγγλικό, που είναι και πιο κλασικό και πιο βαρύ στην κατασκευή και το Ιταλικό, που είναι πιο στιλάτο και πιο ελαφρύ. Τελευταία, όλο και περισσότερο η μόδα τείνει προς το Ιταλικό design.

Το αγγλικό είναι πιο παραδοσιακό, ράβεται πιο κοντά στο σώμα και είναι πιο “βαρύ”. Το σακάκι έχει πιο στενούς ώμους, με φαρδύτερο μανίκι από το ιταλικό και διπλό άνοιγμα στο πίσω μέρος. Στα αγγλικά σακάκια η ραφή που ενώνει το γιακά με το πέτο είναι χαμηλότερα, τα υφάσματα είναι βαρύτερα, έχουν πιο γεμάτο καναβάτσο στο στήθος, πιο χοντρές βάτες και γενικά το χαρακτηριστικό τους είναι η πιο βαριά δομή και “παραγέμισμα”.

Στο ιταλικό στιλ, τα κοστούμια κόβονται πιο στενά. Αρχικά τα σακάκια δεν είχαν ανοίγματα, αλλά έχουν επικρατήσει και εκεί οι δύο πιέτες. Τα σακάκια είναι κοντύτερα και πιο “σφιχτά” στο σώμα, οι ώμοι ενισχύονται με βάτες, ενώ τα πέτα και τα κουμπιά τοποθετούνται πιο ψηλά. Έχουν πιο τονισμένο σχήμα V.

Υπάρχει το στιλ της Ρώμης, της Νάπολης και του Μιλάνου, που διαφέρουν μεταξύ τους σε λεπτομέρειες και στη γραμμή.
Υπάρχει και ένα τρίτο στιλ, το αμερικανικό, το οποίο δεν συναντάται συχνά σήμερα. Το χαρακτηριστικό του είναι η απλότητα, μια κόψη στο πίσω μέρος, ίσιες γραμμές, επίπεδοι ώμοι σχεδόν χωρίς καθόλου βάτες και πιο άνετο και χαλαρό στιλ. Σταδιακά, η γραμμή αυτή χάνεται.

Πώς ξεχωρίζει ένα καλοραμμένο κοστούμι;

Ένα καλό κοστούμι πρέπει να ταιράζει σαν “γάντι” στο σώμα σας. Πώς θα το καταλάβετε;

Το χέρι σας πρέπει να γλιστράει με άνεση ανάμεσα στο στήθος και στο πέτο όταν το σακάκι είναι κουμπωμένο. Αν σφίξετε τη γροθιά σας πρέπει και πάλι να χωράει, ίσα-ίσα όμως, ενώ το κουμπί θα πρέπει να “τεντώσει”.

Τα πιο μοντέρνα σακάκια ράβονται πλέον πιο μεσάτα και πιο σφιχτά στο σώμα. Το πάνω κουμπί σε ένα δίκουμπο κοστούμι πρέπει να είναι πάνω από τον αφαλό σας. Παραδοσιακά το κάτω μέρος του σακακιού πρέπει να φτάνει μέχρι τα “κότσια” του χεριού σας. Το μανίκι μέχρι τη βάση του αντίχειρά σας.

Αν θέλετε να είστε μέσα στη μόδα, τότε το σακάκι θα ραφτεί ακόμα πιο κοντό.Το πουκάμισο θα πρέπει να εξέχει ένα εκατοστό από το μανίκι, ενώ το παντελόνι θα πρέπει να έχει δύο εκατοστά αέρα από τη βάση του παπουτσιού σας.

Οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά

Αναζητήστε χειροποίητο τελείωμα στη φόδρα του μανικιού και στην εσωτερική τσέπη η οποία πρέπει να έχει και ενίσχυση από το εξωτερικό ύφασμα, για να μη σακουλιάζει το σακκάκι. Το χειροποίητο ράψιμο ξεχωρίζει από μικρές ατέλειες που γίονται εμφανείς αν τεντώσετε τη ραφή.

Στο χειροποίητο παντελόνι, το καλό ράψιμο φαίνεται από την ποιότητα του υφάσματος, την εσωτερική φόδρα, του χειροποίητους πόντους στις τσέπες και από το κούμπωμα που πρέπει πάντα να αποτελείται από τρία κουμπιά.

Τέλος, αν η μπουτονιέρα, στο αριστερό πέτο, είναι ραμμένη στο χέρι και λειτουργική, παρόλο που ελάχιστοι άνδρες φοράνε πια λουλούδι, αυτό σημαίνει ότι ράφτης σέβεται την παράδοση. Και η παράδοση είναι σημαντική στο ανδρικό κοστούμι.

Πώς θα το φοράτε;
Πάντα ξεκουμπώνετε το σακάκι όταν κάθεστε. Το έχετε πάντα κουμπωμένο όταν χαιρετάτε. Ποτέ δεν κουμπώνετε το κάτω κουμπί σε ένα σακάκι, ούτε στα σταυρωτά. Αν είναι τρίκουμπο, μπορείτε να κουμπώσετε μόνο το μεσαίο ή και τα δύο επάνω κουμπιά.

Το γιλέκο θεωρείται “βαρύ”, αλλά όταν είναι στενό και κόβεται πάνω από τη ζώνη θα σας δείχνει αδύνατο και μοντέρνο.

Παραδοσιακά, το χρώμα της κάλτσας ταιριάζει πάντα με το παντελόνι και όχι με το παπούτσι. Σήμερα πάντως ο κανόνας αυτός δεν είναι απόλυτος και πολλοί ταιριάζουν τις κάλστες με το πουκάμισο, τη γραβάτα ή ακόμα και τις τιράντες. Φοριούνται επίσης και χτυπητές καρώ κάλτσες.

Ποτέ μην φοράτε γραβάτα και μαντίλι με το ίδιο σχέδιο. Το μαντίλι θα πρέπει να ταιριάζει με κάποιο δευτερεύον χρώμα στο κοστούμι ή με τη γραβάτα, χωρίς όμως να είναι ακριβώς το ίδιο.

Ένα κλασικό μπλε κοστούμι, μπορεί να γίνει πιο τολμηρό αν το φορέσει κάποιος με κεραμιδί παπούτσι και ριγέ πουκάμισο.
Σε κάθε περίπτωση, λέει, το καλό παπούτσι είναι το “μισό” ντύσιμο γιαυτό θα πρέπει και εκεί να δίνουμε αρκετή προσοχή.

Το ατελιέ του Γιώργου Παπαδόγαμβρου είναι στην Κηφισιά, επί της οδού Κυριαζή 9, www.papadogamvros.gr, τηλ. 2108082127.