Στα σκουπίδια μας καταλήγουν πολλά ωφέλιμα στοιχεία και η φλούδα του ροδιού φαίνεται να είναι ένα από αυτά.

Οι φλούδες γενικότερα όχι μόνο δεν παίρνουν την προσοχή που τους αξίζει, αλλά καταλήγουν στα σκουπίδια χωρίς δεύτερη σκέψη. Κι όμως σε πολλές περιπτώσεις κρύβουν ίσως και τα περισσότερα οφέλη από ολόκληρο το φρούτο ή το λαχανικό. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με το ρόδι, του οποίου οι ζουμεροί σπόροι κερδίζουν την προσοχή μας και η σκληρή του φλούδα καταλήγει αυτόματα στον κάδο απορριμμάτων. Σύμφωνα, όμως, με νεότερα δεδομένα, το πιο ισχυρό τμήμα του ροδιού φαίνεται να είναι ακριβώς αυτό: η φλούδα και οι λευκές μεμβράνες.

 Τα τελευταία χρόνια, η επιστημονική έρευνα γύρω από το μικροβίωμα στρέφει την προσοχή της σε φυσικές πηγές πολυφαινολών με υψηλή βιοδραστικότητα και η φλούδα του ροδιού εμφανίζεται σταθερά στις κορυφαίες θέσεις. Ο λόγος είναι απλός: συγκεντρώνει πολύ μεγαλύτερες ποσότητες punicalagins, ουσιών με ισχυρή επίδραση στη σύνθεση και τη λειτουργία των εντερικών βακτηρίων.

Γιατί η φλούδα ξεχωρίζει
Οι σπόροι του ροδιού έχουν θρεπτική αξία, αλλά η συμβολή τους στο μικροβίωμα είναι σχετικά περιορισμένη. Η φλούδα, αντιθέτως, διαθέτει μια χημική «πυκνότητα» που δύσκολα συναντάται σε άλλα φυσικά τρόφιμα. Πιο συγκεκριμένα, οι πολυφαινόλες της τροφοδοτούν συγκεκριμένα ωφέλιμα βακτήρια, όπως η Akkermansia muciniphila, ενισχύουν την ακεραιότητα του εντερικού φραγμού, περιορίζουν την ανάπτυξη μικροβίων που σχετίζονται με δυσβίωση και συμβάλλουν στην παραγωγή βραχείας αλύσου λιπαρών οξέων, ουσιών-κλειδιά για την υγεία του εντέρου. Έτσι, το τμήμα του ροδιού που συνήθως θεωρείται «απόβλητο» μετατρέπεται σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες φυσικές παρεμβάσεις για την υγεία του εντέρου.

Πώς να αξιοποιήσετε πρακτικά τη φλούδα
Η χρήση της είναι απλή, αρκεί να ακολουθήσετε μια βασική διαδικασία: Πλένετε καλά το ρόδι και αφαιρείτε τους σπόρους και κρατάτε το κόκκινο κέλυφος και τις εσωτερικές λευκές μεμβράνες. Κόβετε τη φλούδα σε μικρά κομμάτια και την αφήνετε να στεγνώσει μία έως δύο ημέρες ή την αποξηραίνετε στον φούρνο στους 40–50°C για περίπου μία ώρα. Η αποξηραμένη μορφή είναι ιδανική για να παρασκευαστεί ένα ήπιο αλλά δραστικό εκχύλισμα.

Για το ρόφημα, χρησιμοποιείτε 1–2 γραμμάρια αποξηραμένης φλούδας κομμένης σε μικρά κομμάτια ή τριμμένης, σε 250–300 ml νερού. Βράζετε σε χαμηλή φωτιά για 10–15 λεπτά και σουρώνετε. Η γεύση είναι φυσικά πικρή, ωστόσο, μπορείτε εάν θέλετε να προσθέσετε, μέλι, τζίντζερ, κανέλα ή ό,τι άλλο σας αρέσει. Αποφύγετε γαλακτοκομικά, ζάχαρη και πολύ όξινες ουσίες. 

Σημειώστε ότι οι πολυφαινόλες της φλούδας δρουν παρατεταμένα, επομένως δύο έως τρεις φορές την εβδομάδα είναι αρκετές για να υπάρξει ουσιαστικό αποτέλεσμα. 

Πηγές
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31720661/
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/fsn3.1106