Πώς γίνεται ένα μικροσκοπικό ον, χωρίς καμία πολεμική εκπαίδευση και ιδιαίτερες ικανότητες, να νικά όντα φτιαγμένα για πόλεμο;

Εκτός από το ότι συμβαίνει επειδή έτσι το ήθελε ο Τόλκιν, υπάρχει και η επιστημονική απάντηση: λόγω της βιταμίνης D.

Στο «Medical Journal of Australia» δημοσιεύτηκε πρόσφατα μία έρευνα όπου οι ειδικοί επιμένουν ότι ο λόγος που το καλό πάντα νικά είναι επειδή πολύ απλά το κακό κρύβεται σε σκοτεινά μέρη, όπου υπάρχει σαφής έλλειψη ηλιακής ακτινοβολίας, άρα και βιταμίνης D.

Η βιταμίνη D είναι ιδιαίτερα σημαντική για τα όντα καθώς βοηθά στην πρόσληψη ασβεστίου και φωσφόρου. Ο ήλιος αλλά και τρόφιμα όπως το τυρί, ο κρόκος του αυγού, τα καρότα και τα λιπαρά ψάρια είναι οι κύριες πηγές πρόσληψης βιταμίνης D.

Αντίθετα, οι ελλείψεις σε βιταμίνη D, που θα μπορούσε να προκληθεί σε όντα που ζουν σε σκοτεινές σπηλιές (βλέπε Όρκς, Γκόλουμ κ.λπ) έχουν συσχετιστεί με την αδυναμία των σκελετικών μυών, η οποία θα μπορούσε να υπονομεύσει την όποια νικηφόρα κίνηση στη μάχη.

Για να ελέγξουν την υπόθεσή τους, μάλιστα, οι ερευνητές μελέτησαν το cast του Τόλκιν στην ταινία Χόμπιτ. Κάθε χαρακτήρας κατετάγη στο επίπεδο της πρόσληψης βιταμίνης D (σε μια κλίμακα από το μηδέν έως το τέσσερα, με βάση την αναφερθείσα διατροφή και την έκθεση στον ήλιο), η οποία συγκρίθηκε με την ηθική τους (καλό ενάντια στο κακό ) και την τελική έκβαση του μυθιστορήματος (ποιος νίκησε- ποιος έχασε).

Ο καλός τύπος του Μπίλμπο Μπάγκινς, για παράδειγμα, περιγράφεται από τον συγγραφέα ως ένα όν, που απολαμβάνει το κάπνισμα στον ηλιόλουστο κήπο του, ακολουθώντας παράλληλα μια εξαιρετικά ποικίλη διατροφή, από κέικ, τσάι, κόκκινο κρασί, μαρμελάδα βατόμουρο, πίτες με κιμά, τυρί, χοιρινόπιτα, σαλάτες, κρύο κοτόπουλο, τουρσιά και τάρτα μήλου, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Αυτός ο τρόπος ζωής, τον γεμίζει με βιταμίνη D που φτάνει στην κλίμακα τέσσερα, δηλαδή την υψηλότερη της έρευνάς τους, κάτι που μπορεί να ανατρέψει τις όποιες αρχικές σχεδόν βεβαιώσεις ότι είναι αδύναμος και θα χάσει σε οποιαδήποτε μάχη.

Αντίθετα, χαρακτήρες όπως το Γκόλουμ και τα Όρκς έχουν σημαντικά χαμηλότερες βαθμολογίες της βιταμίνης D (3,2 μονάδες, κατά μέσο όρο) σε σχέση με τους καλούς τύπους, καθώς ούτε σωστή διατροφή έχουν, ούτε χαίρονται τον ήλιο.

Αυτά τα προκαταρκτικά αποτελέσματα πάντως, βρίσκουν τον Τολκιν και την επιστήμη σε απόλυτη συμφωνία.