Μπορεί το επάγγελμά μας να ευθύνεται για την κατάθλιψη που μας ταλαιπωρεί; Ίσως ναι, απαντούν οι επιστήμονες και παρουσιάζουν τα 10 εκείνα επαγγέλματα προκαλούν μεγάλη πίεση σε όσους τα εξασκούν.

Κάποια επαγγέλματα, οι απαιτήσεις και το περιβάλλον τους, είναι περισσότερο πιθανόν να δημιουργούν αισθήματα κατάθλιψης σε εκείνους που τα ασκούν. Δείτε 10 κατηγορίες εργαζομένων που είναι περισσότερο επιρρεπείς στην κατάθλιψη, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Αν πάντως θέλετε να γίνετε νοσοκόμα ή κοινωνική λειτουργός, δε σημαίνει ότι θα πρέπει να εγκαταλείψετε το όνειρό σας.

«Υπάρχουν συγκεκριμένες πτυχές του κάθε επαγγέλματος, που μπορούν να συμβάλλουν ή να επιδεινώνουν την κατάθλιψη», λέει η Deborah Legge, PhD, σύμβουλος ψυχικής υγείας στο Buffalo. «Όσοι ασχολούνται με επαγγέλματα που χαρακτηρίζονται από μεγάλη πίεση, έχουν περισσότερες πιθανότητες να τα διαχειριστούν, εφόσον φροντίζουν τον εαυτό τους και λαμβάνουν τη βοήθεια που χρειάζονται», συνεχίζει.

Γηροκόμοι/ παιδοκόμοι που εργάζονται στο σπίτι

Όσοι παρέχουν φροντίδα παιδιών ή ηλικιωμένων κατ’ οίκον, βρίσκονται στην κορυφή της λίστας, με σχεδόν το 11% των επαγγελματιών αυτών, να εκδηλώνουν σοβαρή κατάθλιψη. (Το ποσοστό είναι 13% για τους άνεργους και 7% στο γενικό πληθυσμό).

Μια τυπική ημέρα μπορεί να περιλαμβάνει τάισμα, μπάνιο και γενικότερη φροντίδα για άτομα που είναι «συχνά ανίκανα να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη και την εκτίμησή τους, επειδή είναι πολύ άρρωστα ή πολύ μωρά ή απλά δεν έχουν τον τρόπο», λέει ο Christopher Willard, κλινικός ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Tufts και συγγραφέας του βιβλίου Child’s Mind. «Είναι αγχωτικό, να βλέπεις τους ανθρώπους άρρωστους και να μην παίρνεις μια θετική επιβράβευση», λέει ο Willard.

Προσωπικό υπηρεσιών εστίασης

Ακριβώς κάτω από τους γηροκόμους και παιδοκόμους στην κατάταξη, βρίσκονται οι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις εστίασης, οι οποίοι πολύ συχνά αμείβονται με χαμηλούς μισθούς, κάνοντας εξαντλητική εργασία και με πολλούς από πάνω τους να τους λένε τι να κάνουν.

Το 10% των εργαζομένων σε αυτά τα επαγγέλματα δήλωσαν πέρυσι, τουλάχιστον ένα επεισόδιο βαριάς κατάθλιψης, όπως και το 15% των γυναικών σε αυτή τη δουλειά. «Είναι συχνά μια πολύ άχαρη δουλειά», λέει η Legge και συνεχίζει: «οι άνθρωποι μπορεί να είναι πραγματικά αγενείς και υπάρχει μεγάλη σωματική κούραση. Όταν οι άνθρωποι νιώθουν αισθήματα κατάθλιψης, είναι δύσκολο να έχουν ενέργεια και κίνητρο».

Κοινωνικοί λειτουργοί

Δεν είναι έκπληξη να βρίσκουμε τους κοινωνικούς λειτουργούς στις πρώτες θέσεις της λίστας επαγγελμάτων, επιρρεπών στην κατάθλιψη. Η ενασχόληση με κακοποιημένα παιδιά ή με οικογένειες σε κρίση -σε συνδυασμό με τη μεγάλη γραφειοκρατία- δημιουργούν μια απαιτητική, αγχωτική εργασία.

«Λέγεται ότι για να κάνουμε μια καλή δουλειά, πρέπει να δουλεύουμε πολύ σκληρά και συχνά να κάνουμε θυσίες», λέει ο Willard. «Επειδή οι κοινωνικοί λειτουργοί εργάζονται με άτομα που έχουν ανάγκη, είναι δύσκολο να μη θυσιάσουν πάρα πολλά για τη δουλειά».

Εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας

Μιλάμε για γιατρούς, νοσηλευτές, θεραπευτές, καθώς και άλλα επαγγέλματα που δίνουν πολλά, χωρίς όμως να λαμβάνουν αντίστοιχα. Οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας δουλεύουν πολλές και ακανόνιστες ώρες και μέρες και σ’ αυτούς συχνά βασίζεται η ζωή των άλλων. Με άλλα λόγια το άγχος και η κούραση βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα σε αυτά τα επαγγέλματα. «Κάθε μέρα έχουν να κάνουν με ασθένειες, τραύματα και το θάνατο, αλλά και το πώς να φερθούν στα μέλη των οικογενειών των ασθενών», λέει ο Willard. «Τα επαγγέλματα αυτά τονίζουν τις πιο θλιβερές πτυχές της ζωής».

Καλλιτέχνες, ηθοποιοί, συγγραφείς

Τα επαγγέλματα αυτά χαρακτηρίζονται από ακανόνιστους μισθούς, αβέβαια ωράρια και μοναξιά. Τα δημιουργικά άτομα είναι επίσης περισσότερο επιρρεπή σε διαταραχές στη διάθεσή τους. Το 9% από αυτούς ανέφερε ένα επεισόδιο σοβαρής κατάθλιψης τον περασμένο χρόνο και κυρίως στους άντρες.

«Ένα πράγμα που έχω δει συχνά σε ηθοποιούς και καλλιτέχνες είναι διπολική διαταραχή», λέει η Legge. «Μερικές φορές οι διαταραχές στη διάθεση δεν έχουν διαγνωστεί ή μένουν χωρίς θεραπεία.... Η κατάθλιψη δεν είναι ασυνήθιστη στα επαγγέλματα που έχουν να κάνουν με τις τέχνες και που μετά, ο τρόπος ζωής συμβάλλει σε αυτήν».

Καθηγητές

Οι απαιτήσεις για τους καθηγητές μεγαλώνουν όλο και περισσότερο και πολλοί από αυτούς συχνά δουλεύουν και μετά το σχολείο – αν έχουν διοριστεί- αμοιβόμενοι με χαμηλούς μισθούς.

«Υπάρχει πίεση από πολλές πλευρές: τα παιδιά, τους γονείς τους, και το σχολείο που προσπαθεί να ανταποκριθεί στα σωστά πρότυπα. Και η πίεση αυτή έχει διαφορετικές απαιτήσεις», λέει ο Willard.

Διοικητικό / υποστηρικτικό προσωπικό

Οι εργαζόμενοι σε αυτό το επάγγελμα, πιθανώς να υποφέρουν από υπερβολικές απαιτήσεις που δε μπορούν να ελέγξουν. Λαμβάνουν οδηγίες και εντολές από πολλές κατευθύνσεις και άτομα.

Μπορεί να έχουν απρόβλεπτες ημέρες και να μην επιβραβεύονται για το σύνολο των εργασιών που κάνουν και οι οποίες διευκολύνουν τους άλλους.

Εργάτες και τεχνίτες

Πρόκειται για επαγγέλματα που καλούνται να διορθώσουν λάθη ή βλάβες, πολύ συχνά σε ακανόνιστα ωράρια ή σε περιόδους διακοπών και με νυχτερινές βάρδιες. Συχνά οι εργαζόμενοι σε αυτά πληρώνονται λίγο για να κάνουν μια σκληρή δουλειά που μπορεί να είναι και επικίνδυνη.

Χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι

Άγχος, άγχος και πάλι άγχος. Οι περισσότεροι άνθρωποι δε θέλουν να διαχειρίζονται μόνοι τα οικονομικά τους και να προχωρούν σε επενδύσεις. Γι’ αυτό υπάρχουν οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι, οι οποίοι διαχειρίζονται εκατομμύρια ευρώ για λογαριασμό άλλων. «Υπάρχει μεγάλη ευθύνη για τα χρήματα των άλλων και αδυναμία ελέγχου της αγοράς», λέει η Legge. «συχνά δημιουργούνται αισθήματα ενοχής και όταν χάνονται χρήματα, οι εργαζόμενοι στον τομέα αυτό συχνά δέχονται το θυμό και την επίπληξη των πελατών τους».

Πωλητές

Τελευταίοι στη λίστα της… κατάθλιψης είναι οι πωλητές, αν και υπάρχουν αρκετοί λόγοι που μπορεί να κάνουν το επάγγελμα αυτό επιρρεπές σε αρνητικά συναισθήματα.

Πολλοί εργαζόμενοι στον τομέα αυτό εργάζονται με ποσοστά, που σημαίνει ότι δεν ξέρουν πότε και πόσο θα πληρωθούν. Επίσης συχνά ταξιδεύουν και περνούν το χρόνο τους μακριά από το σπίτι, την οικογένεια και τους φίλους τους. «Η αβεβαιότητα για το μισθό, η πίεση για αποτέλεσμα και οι πολλές ώρες εργασίας», καθιστούν αυτό το επάγγελμα ιδιαίτερα στρεσογόνο, λέει η Legge.