Κατάθλιψη και Μελαγχολία: πώς τα διαχωρίζουμε;

katathlipsi
ΤΡΙΤΗ, 30 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014

Ένα απο τα πιο συχνά λάθη που κάνουμε όταν δεν αισθανόμαστε καλά και η διάθεσή μας είναι πεσμένη, είναι να θεωρούμε πως έχουμε κατάθλιψη.

Η καθημερινότητα, τα προβλήματα, η οικονομική κρίση, το άγχος κ.α έχουν αυξήσει τα ποσοστά κατάθλιψης αλλά και μελαγχολίας στην Ελλάδα. Όμως, πόσο σωστή είναι αυτή η προσωπική διάγνωση;

Για να διαγνώσουμε την κατάθλιψη θα πρέπει να πληρούνται 4 ή παραπάνω συμπτώματα, για διάστημα άνω των 2 μηνών.
Τα κριτήρια για την διάγνωση ειναι:

(1) καταθλιπτική διάθεση στη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας, σχεδόν κάθε ημέρα.

(2) σημαντική ελάττωση του ενδιαφέροντος ή της ευχαρίστησης (ανηδονία) για όλες ή σχεδόν όλες τις δραστηριότητες
(3) σημαντική απώλεια βάρους χωρίς περιορισμό της τροφής ή αύξηση βάρους
(4) αϋπνία  ή υπερυπνία σχεδόν κάθε ημέρα
(5) ψυχοκινητική διέγερση ή επιβράδυνση, σχεδόν κάθε ημέρα
(6) κόπωση ή έλλειψη ενεργητικότητας σχεδόν κάθε ημέρα
(7) αίσθημα ματαιότητας ή υπερβολής ή αδικαιολόγητης ενοχής σχεδόν κάθε ημέρα
(8) μείωση της ικανότητας σκέψης ή συγκέντρωσης ή αναποφασιστικότητα σχεδόν κάθε ημέρα
(9) επαναλαμβανόμενες σκέψεις θανάτου (όχι μόνο φόβος θανάτου)

ή αυτοκτονικές σκέψεις

Τα κριτήρια που διαχωρίζουν ουσιαστικά την μελαγχολία από την καταθλιπτική διαταραχή είναι η διάρκεια και η ένταση των αρνητικών συναισθημάτων.

Τα συμπτώματα αλλά και η διάρκεια της μελαγχολίας είναι πολύ πιο ήπια και σύντομα απ” ότι στην κατάθλιψη.

Συνήθως, για το άτομο με μελαγχολία, ένα ευχάριστο γεγονός είναι αρκετό για να αλλάξει ή και να σταθεροποιήσει την κατάστασή του.

Ακόμα, τις περισσότερες φορές, νιώθει καλύτερα όταν σηκώνεται το πρωί , σε αντίθετη με το άτομο που βιώνει τα συμπτώματα της κατάθλιψης.

Παρόλα αυτά, για τους περισσότερους ασθενείς, ακόμη και για αυτούς με πολύ βαριά κατάθλιψη, υπάρχουν σήμερα αποτελεσματικές θεραπείες, όπως η ψυχοθεραπεία, που καλό είναι, κάποιες φορές να συνδυάζεται με φαρμακευτική αγωγή. Μια από τις αποτελεσματικότερες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις είναι η γνωσιακή συμπεριφορική προσέγγιση, που στοχεύει στην αντικατάσταση των πάγιων δυσλειτουργικών σκέψεων του ατόμου με λειτουργικές.

Από τη Νικολέττα Σεφέρου, Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας, Β.Α. Ψυχολογίας, Ειδικευμένη στη Ψυχοθεραπεία και επιστημονικό συνεργάτη του www.iator.gr