Νέα έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Ιταλία, αποκάλυψε γιατί μερικοί θυμούνται τα όνειρά τους ενώ άλλοι όχι. Χάρη σε μια μαγνητική τομογραφία, οι ερευνητές βρήκαν ότι η συναισθηματική ένταση της ονειρικής δραστηριότητας, επηρεάζεται από τον όγκο και την πυκνότητα των εγκεφαλικών περιοχών της αμυγδαλής και του ιππόκαμπου.

Νέα έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Ιταλία, αποκάλυψε γιατί μερικοί θυμούνται τα όνειρά τους ενώ άλλοι όχι. Χάρη σε μια μαγνητική τομογραφία, οι ερευνητές βρήκαν ότι η συναισθηματική ένταση της ονειρικής δραστηριότητας, επηρεάζεται από τον όγκο και την πυκνότητα των εγκεφαλικών περιοχών της αμυγδαλής και του ιππόκαμπου.

Αυτές οι δύο εγκεφαλικές περιοχές, παίζουν σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση των συναισθημάτων και την κατάρτιση της μνήμης και από αυτές εξαρτάται αν κάποιος ξυπνήσει ξαφνικά τη νύχτα εξαιτίας ενός αληθοφανούς εφιάλτη, ή αν δε θυμάται τίποτα την επόμενη μέρα.

Την έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Human Brain Mapping, διεξήγαγαν ερευνητές των τμημάτων Ψυχολογίας της Sapienza, κλινικής και συμπεριφορικής νευρολογίας του Irccs Santa Lucia και των πανεπιστήμιων των Aquila και Bologna.

«Παρακολουθήσαμε την ονειρική δραστηριότητα 34 ατόμων, μεταξύ 20 και 70 ετών για 14 ημέρες», εξηγεί στην εφημερίδα Repubblica, ο καθηγητής Luigi De Gennaro, του πανεπιστημίου La Sapienza και συνεχίζει: «χρησιμοποιήσαμε μια μαγνητική τομογραφία 3 tesla, ένα εργαλείο που μπορεί να «φωτογραφίζει» τον εγκέφαλο, σε υψηλή ανάλυση.

Η ομάδα συμπέρανε ότι ο όγκος και η πυκνότητα των δύο προαναφερθεισών περιοχών του εγκεφάλου, ορίζουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ονείρου κάθε ατόμου, το αν το άτομο θυμάται το όνειρο ή όχι και με πόσο συναίσθημα.

Ειδικότερα, με ένα μεγάλο σημείο του αριστερού μέρους της αμυγδαλής, συνδέονται τα πιο σύντομα όνειρα και όσα δε δημιουργούν συναισθηματική φόρτιση, ενώ με το δεξί σημείο της αμυγδαλής και λιγότερο με το μέγεθος του ιππόκαμπου, συνδέονται τα πιο «ζωντανά» όνειρα.