Για την Αυγούστα Θεοδούλου, Εβδομάδα Μόδας σημαίνει ευκαιρίες, ανατροπές, καινοτομία.

augousta-theodoulou-portreto Fabrice Malard
ΠΕΜΠΤΗ, 30 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017

Μακραμέ και βελονάκι. Φτερά και ελευθερία. Νέα πραγματικότητα, νέο αποτύπωμα. Η Avgousta Theodoulou βρέθηκε από την γενέτειρά της, την Κύπρο, στη Γαλλία, την Κίνα και τώρα στην Αθήνα, για να παρουσιάσει τη συλλογή της (New Designers Awards) την Κυριακή 2 Απριλίου στο Ζάππειο. της Σάντυς Τσαντάκη

Πώς αποφασίζει κανείς σήμερα να ασχοληθεί με τη μόδα στην Ελλάδα;

Ίσως επικρατεί η εντύπωση ότι λόγω της παγκόσμιας κρίσης δύσκολα αποφασίζει κανείς να ασχοληθεί με τη μόδα και ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Η κρίση είχε ως αποτέλεσμα να αυξήσει ακόμη περισσότερο τον ανταγωνισμό, καθώς επίσης και τη μαζική παραγωγή χαμηλού κόστους. Προσωπικά, πιστεύω πως αξίζει να ασχοληθεί κάποιος με τη μόδα αν θέλει να μιλήσει για τη νέα πραγματικότητα με τη δημιουργία του, κι όχι μόνο να ανακυκλώσει πράγματα που έχουν κάνει τον κύκλο τους. Μη ξεχνάμε ότι και ο κόσμος αλλάζει και βλέπουμε σήμερα να προβληματίζεται όλο και περισσότερο για το πως παράγεται ένα ρούχο, το αποτύπωμά του στο περιβάλλον, τις πρακτικές εκμετάλλευσης ανθρώπων. Γι’ αυτό οι νέοι σχεδιαστές αξίζει, ίσως οφείλουν κιόλας, όχι μόνο να καινοτομούν σε επίπεδο σχεδίου, αλλά και με νέους τρόπους παραγωγής με άλλο αποτύπωμα.

Σε τι διαφέρει η πρότασή σας από εκείνη των υπολοίπων σχεδιαστών μόδας;

Μου αρέσει να πειραματίζομαι και να μεταμορφώνω το ύφασμα που χρησιμοποιώ με διάφορες τεχνικές (όπως μακραμέ και βελονάκι), δίνοντας διαφορετική υφή και σχήμα στο ρούχο. Βλέπω το ρούχο σαν μια μορφή τέχνης και έκφρασης κι αυτό με βοηθάει να απελευθερώνομαι και να δημιουργώ κάτι που αποτελεί διαφορετική πρόταση, αποστασιοποιείται από αυτά που έχει συνηθίσει να βλέπει το μάτι. Μου αρέσει τα κομμάτια που σχεδιάζω να εμπνέονται από δικές μου καλλιτεχνικές αναζητήσεις και πειραματισμούς και από τις εκάστοτε τάσεις. Επιπλέον, η ποιότητα του υφάσματος είναι σημαντική για ένα ρούχο που θα διαρκέσει στο χρόνο.

Μουσική, Εικαστικά, Βιβλίο και όλα τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης 

Ποιους δημιουργούς, Έλληνες ή ξένους, θαυμάζετε και γιατί;

Ως συνολική πρόταση και πορεία θα ξεχώριζα τους Alexander McQueen, Yohji Yamamoto, Iris van Herpen, Comme des Garcons. Αυτό που εκτιμώ είναι ότι τολμούν να πειραματιστούν και να καινοτομήσουν, τα κομμάτια τους καταλήγουν σε πηγή έμπνευσης για νέους σχεδιαστές και καλλιτέχνες. Kομμάτια που σε προκαλούν να τα παρατηρήσεις, να δεις τις τεχνικές και τα υλικά που χρησιμοποιούν.

Ποια είναι η γυναίκα που έχετε στο μυαλό σας όταν δημιουργείτε ρούχα (και αξεσουάρ);

Η γυναίκα με εκλεπτυσμένο γούστο που θέλει να ξεχωρίσει, αρνείται να ακολουθήσει τυφλά τις τάσεις της μόδας και επιλέγει κομμάτια που είτε δημιουργούν μόδα, γιατί απλά είναι κάτι ιδιαίτερο και διαφορετικό, είτε αποδίδουν κάποιες τάσεις της μόδας με μοναδικό τρόπο. Επίσης με ενδιαφέρει η γυναίκα να αντιλαμβάνεται το ρούχο ως μέρος του πολιτισμού μας, που μέσα από ένα καλαίσθητο ρούχο θέλει να δηλώσει και άλλα πράγματα που αφορούν την πραγματικότητα, δίνει βάση στο πως παράγεται ένα κομμάτι, με τι υλικά, κάτω από ποιες συνθήκες.

Ταξιδεύουμε στην Ελλάδα και το εξωτερικό, γνωρίζουμε τον κόσμο και τις ομορφιές του! 

Τίτλος της συλλογής και σύνοψη του έργου που θα παρακολουθήσουμε στο Ζάππειο;

Η συλλογή ονομάζεται «Δαιδάλεια». Βασίστηκε στον αρχαίο μύθο του Δαίδαλου και του Ίκαρου. Ο Δαίδαλος κατασκεύασε τον πολύπλοκο Λαβύρινθο αλλά κατέληξε φυλακισμένος μέσα σε αυτόν μαζί με το γιο του Ίκαρο. Τα φτερά που επινόησε και κατασκεύασε ύστερα, έγιναν ελπίδα απόδρασης. Το τέλος το γνωρίζουμε: ο ήλιος έλιωσε το κερί στα φτερά του και έτσι ο Ίκαρος βρήκε τραγικό θάνατο στο πέλαγος. Το μήνυμα του μύθου είναι διαχρονικό: η ανυπομονησία του ανθρώπου για γρήγορη αλλαγή και βελτίωση παραβλέπει το μεγάλο ρίσκο του να παγιδευτεί από τις ίδιες του τις δημιουργίες.  Νομίζει ότι έρχεται πιο κοντά στην ευτυχία και την ελευθερία, αλλά μπορεί να βρεθεί απομονωμένος και κλειδωμένος στο πολύπλοκο κελί που χτίζει. Στα ρούχα της συλλογής μου υπάρχουν διάφορα στοιχεία με αναφορά στον μύθο: σχήματα (θυμίζουν φτερά), η υφή του υφάσματος (θυμίζει την αποσύνθεση και συγκεκριμένα τα κατεστραμμένα φτερά), περίπλοκες τεχνικές μακραμέ με μετάξι (αναπαριστούν τον Λαβύρινθο και τις πολύπλοκες ανθρώπινες δημιουργίες), χρυσές μεταξένιες λωρίδες (θυμίζουν τις ακτίνες του ήλιου και το κερί που λιώνει), ανοιχτά και σκοτεινότερα χρώματα (αναπαριστούν τις δύο πλευρές του μύθου: ευφυΐα και απερισκεψία).

Σάντυ Τσαντάκη

www.sandytsantaki.com

www.thesandytimes.gr

www.sandytimes.gr